George Arnold Escher
George Arnold Escher (Leeuwarden, 10 mei 1843 – Arnhem, 14 juni 1939) was een Nederlands waterbouwkundig ingenieur die in Japan werkte (en daar nog steeds bekend is als een van de Watermannen) en bij Rijkswaterstaat. Hij was de vader van de graficus Maurits Cornelis Escher en de geoloog Berend George Escher.
Escher werkte van september 1873 tot juli 1878 samen met onder andere Johannis de Rijke en C.J. van Doorn aan waterbouwkundige projecten in Japan. Tijdens zijn verblijf in Japan ontwierp Escher in Mikuni ook een pier, en een achtkantig gebouw dat in 1879 werd gebouwd, en dat als school werd gebruikt.
Na zijn terugkeer uit Japan werd hij waterbouwkundig ingenieur in Maastricht. Als protestant slaagde hij er aanvankelijk niet in in het rooms-katholieke Maastricht een geschikte huwelijkspartner te vinden. Zijn aanstaande moest niet alleen protestant zijn, maar diende ook te voldoen aan de vergelijking v = 1/2m + 10, waarbij v stond voor de leeftijd van de vrouw, en m voor de leeftijd van de man.[1]
Escher trouwde in 1882 met Charlotte Marie de Hartitzsch, met wie hij twee zoons kreeg.[2] Nadat hij in 1885 weduwnaar was geworden[3] trouwde hij in 1892 met Sara Gleichman, met wie hij drie zoons kreeg.[2] In 1898 werd Maurits Cornelis geboren, hun jongste zoon. Escher werkte in die tijd in Leeuwarden en gaf sinds 1 december 1890 als hoofdingenieur leiding aan het district Groningen en Friesland van de Rijkswaterstaat, en het gezin bewoonde aldaar het Princessehof. Op 1 juli 1903 werd Escher daar hoofdingenieur-directeur van de directie Groningen en Friesland. In 1903 verhuisde het gezin naar Arnhem, waar hij dezelfde functie bekleedde bij de directie Gelderland en Utrecht van de Rijkswaterstaat tot 1 juli 1908.
| Bronnen, noten en/of referenties |