Gaius Iulius Priscus

Gaius Iulius Priscus (eerste helft van de 3e eeuw) was een Romeins veldheer, lid van de Praetoriaanse garde tijdens Gordianus III en broer van Philippus I Arabs.

Gaius Iulius Priscus
Geboortedatum	ca. 200
Sterfdatum	ca. 249
Tijdvak	Crisis van de 3e eeuw
Periode	247-ca. 249 (rector Orientis)
Staatsvorm	Principaat
Medekeizer	Philippus I Arabs
Persoonlijke gegevens
Naam bij geboorte	Gaius Iulius Priscus
Zoon van	Iulius Marinus
Broer van	Philippus I Arabs
Romeinse keizers
Portaal    Romeinse Rijk

Net als bij zijn broer is weinig bekend van zijn jeugdjaren. Hij werd geboren in de Romeinse provincie Syrië als zoon van Iulius Marinus. In 242 werd Priscus lid van de Praetoriaanse garde.[1] Hij was degene die er bij Gordianus op aandrong om zijn broer aan te stellen als vervanger van Timesitheus, de vermoorde praefectus praetorio.

Toen na de moord op keizer Gordianus zijn broer Philippus de nieuwe keizer werd, kreeg Priscus als rector Orientis[2] het gezag in het oostelijk deel van het Romeinse Rijk.[3] Rond 248 echter braken opstanden uit als gevolg van het wrede wanbestuur van Priscus. De opstandige legioenen riepen Iotapianus uit als keizer, maar de opstand werd door Priscus neergeslagen.

Na de dood van zijn broer in de strijd tegen Trajanus Decius riep Priscus zichzelf in 249 uit tot keizer in de oostelijke provincies en hij wist deze positie enige tijd te handhaven. Hij sloot zich aan bij de Goten en, hoewel Priscus zelf spoedig werd gedood, wisten de Goten Decius' leger te verslaan, waarbij Decius en zijn zoon Herennius Etruscus in 251 om het leven kwamen.