Philippus I Arabs

Marcus lulius Philippus (leefde circa 204 - 249), bekend als Philippus I Arabs, 'Philippus de Arabier', was een Romeins keizer van 244 tot 249. Van zijn leven en politieke carrière tot zijn keizerschap is weinig bekend. Hij was de zoon van Iulius Marinus en is waarschijnlijk geboren in Arabia Trachonitis of in Damascus, in de destijds Romeinse provincie Syria.

Philippus I Arabs
Geboortedatum199/204
Sterfdatum249
TijdvakCrisis van de derde eeuw
Periode244-249
VoorgangerGordianus III
OpvolgerTrajanus Decius
StaatsvormPrincipaat
MedekeizerPhilippus II (247-249)
Persoonlijke gegevens
Naam bij geboorteMarcus Iulius Verus Philippus
Naam als keizerMarcus Iulius Philippus Arabs
Vader vanPhilippus II
Gehuwd metOtacilia Severa
Broer vanGaius Iulius Priscus
Romeinse keizers
Portaal    Romeinse Rijk

Keizer

Philippus was direct of indirect betrokken bij de dood van de prefect van de Pretoriaanse garde, Timesitheus die hij verving en daarna die van keizer Gordianus III die hij opvolgde. Zodra hij keizer was kocht hij een ongunstige vrede met Shapur I om zich op familiezaken te concentreren: hij gaf zijn broer Priscus het gezag (als rector Orientis) over het oostelijk deel van het rijk, schonk zijn zesjarig zoontje Philippus II de titel Caesar en zijn vrouw Otacilia Severa de titel Augusta (verhevene, keizerin). Daarna begaf hij zich naar Rome om zijn gezag over de senaat te vestigen. Deze was hem gunstig gezind.

Van 245-247 hield hij zich bezig met de grenzen van de Donau te verdedigen tegen de Carpi en de Germanen, waarna hij in 247 in triomf terugkeerde naar Rome en zijn inmiddels 9- of 10-jarige zoon tot medekeizer verhief.

Duizendjarig rijk

Op 21 april 248 opende Philippus de festiviteiten ter ere van de duizendste verjaardag van de stichting van Rome in 753 v.Chr. door Romulus en Remus. Ter herinnering aan deze festiviteiten liet de keizer munten slaan met de omschriften Romae aeternae en Saeculares Augg.

Einde

Kort daarna staken de Goten de Donaulimes over, ook in het oosten begonnen opstanden als gevolg van het wanbestuur van zijn broer Priscus. Philippus schijnt zijn ontslag te hebben willen indienen, maar werd daarvan weerhouden door de senator en stadsprefect Decius. Deze werd door Philippus als nieuwe commandant van de troepen in Moesië en Pannonië aangesteld om de orde te herstellen. Dat gebeurde, maar de troepen riepen reeds in 249 Decius tot keizer uit en rukten op naar Rome. De troepen van Philippus en Decius raakten in de herfst van 249 slaags met elkaar, waarschijnlijk bij Verona (Italië), en Philippus sneuvelde in de strijd. Onduidelijk is of zijn eigen legionairs, die de overwinnaar gunstig wilden stemmen, hem vermoord hebben.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Philip the Arab op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.