Fritz Kraemer

Fritz Ludwig Karl Kraemer (Stettin, 12 december 1900 - Hamburg-Ohlsdorf, 23 juni 1959) was een Duitse officier en SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was de stafchef van het 6. Panzer-Armee tijdens de slag om de Ardennen en een veroordeelde oorlogsmisdadiger.

Fritz Kraemer
Geboren12 december 1900
Stettin, Pommeren, Duitse Keizerrijk
Overleden23 juni 1959
Hamburg-Ohlsdorf, Hamburg-Nord, West-Duitsland
Land/zijde Duitse Rijk
Weimarrepubliek
 Nazi-Duitsland
Flensburgregering
 Duitsland
 West-Duitsland
Onderdeel Deutsches Heer
Heer
Waffen-SS
Dienstjaren1919 - 1931
1934 - 1945
Rang
SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS
Eenheid3. Badisches Infanterie-Regiment "Markgraf Ludwig Wilhelm" Nr. 111
Infanterie-Regiment 55.
13. Infanterie-Division
13. Panzer-Division
BevelI.SS-Panzerkorps
9 augustus 1944 -
16 augustus 1944
12. SS-Panzer-Division "Hitlerjugend"
24 oktober 1944 -
13 november 1944[1]
Slagen/oorlogenEerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingenzie onderscheidingen
Portaal    Tweede Wereldoorlog

Leven

Fritz Kaemer trad in 1918 als vrijwilliger (Kriegsfreiwilliger) in dienst van het 3. Badisches Infanterie-Regiment "Markgraf Ludwig Wilhelm" Nr. 111 van de Deutsche Heer. Na de Eerste Wereldoorlog verliet hij het leger als Leutnant. In het voorjaar van 1921 nam hij dienst bij de politie. In 1928 en 1929 werd hij als pelotonscommandant (Zugführer) in Köslin ingezet. Daarna werd hij tot 1933 als pelotonscommandant in Kreuzberg in Silezië ingezet. In 1931 werd hij tot Oberleutnant der Polizei bevorderd. Vanaf 1933 werkte hij bij de Landespolizei.

Interbellum

Als deze vanaf oktober 1934 in de Heer opgenomen werd, kwam hij toch weer terug in het leger. Hij werd daarbij als Oberleutnant overgenomen. Hij werd meteen naar de Kriegsakademie gecommandeerd. Op 1 mei 1935 werd hij tot Hauptmann bevorderd. Op 6 oktober 1935 werd Kraemer tot chef van de 5e compagnie van het Infanterie-Regiment 55. benoemd.

Wehrmacht

Als zodanig werd hij begin 1939 naar het 13. Infanterie-Division overgeplaatst. Daar werd hij als I.b. ingezet. Voor de getoonde dapperheid tijdens de Poolse Veldtocht werd hij met het IJzeren Kruis 1939, 2e Klasse onderscheiden. Daarna nam hij met het 13. Infanterie-Division aan de Slag om Frankrijk deel. Voor deze veldslag werd hij met het IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse onderscheiden. Na de slag om Frankrijk werd de divisie tot 13. Panzer-Division omgevormd. Daarbij werd hij tot I.a. benoemd. Kraemer werd hier kort daarop ook tot Major i.G. bevorderd. Op 29 januari 1942 werd hij met het Duitse Kruis in goud onderscheiden. Op 1 april 1942 werd hij tot Oberstleutnant i.G. bevorderd. Tot december 1942 bleef hij als I.a. bij de 13. Panzer-Division. Op 17 december 1942 hij met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis onderscheiden. Daarna werd hij tot I.b. van het 1. Panzerarmee benoemd. In januari 1943 werd hij tot Oberst i.G. bevorderd.

Schutzstaffel

In juni 1943 werd hij tot stafchef van het I. SS-Panzerkorps benoemd. Dit gebeurde op verzoek van Sepp Dietrich. In het gelijke jaar stapte Kraemer naar de Waffen-SS over. Hij kreeg het SS-nummer 491 402, ook terwijl hij pas per 1 augustus 1944 officieel in de SS getreden was. Op 1 september 1943 werd hij tot SS-Oberführer bevorderd. Op 1 augustus 1944 werd hij tot SS-Brigadeführer en Generalmajor in de Waffen-SS bevorderd. Dit werd in de Rangdienstalter met terugwerkende kracht vanaf 1 april 1942 gezet. Begin augustus 1944 werd hij voor enige dagen als plaatsvervangend commandant van het I. SS-Panzerkorps ingezet, daarna weer als stafchef. In oktober 1944 werd hij tot commandant van het 12. SS-Panzer-Division "Hitlerjugend" benoemd. Vanaf november 1944 gaf hij dit commando weer terug. Hij werd dan tot stafchef van het 6. Panzerarmee benoemd. Deze functie behield hij tot het einde van de oorlog. Op 6 mei 1945 werd hij met het Eikenloof bij zijn Ridderkruis van het IJzeren Kruis onderscheiden[2].

Einde van de oorlog

Aan het einde van de oorlog kwam hij in geallieerd krijgsgevangenschap. Op 16 juli 1946 werd Kraemer voor een Amerikaanse tribunaal tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld[3]. Deze straf kreeg hij in samenhang met het Bloedbad van Malmedy en andere punten van de aanklacht in samenhang met de Slag om de Ardennen. Na zijn vrijlating verhuisde hij naar Höxter, Duitsland, waar hij op 23 juni 1959 stierf. Hij werd met militaire eer begraven[4].

Gedaagden Fritz Kraemer (nr. 33), Hermann Priess (nr. 45) en Joachim Peiper luisteren naar de slotverklaring van Colonel William Everett.
SS-Oberführer Fritz Kraemer als stafchef te velde tijdens Operatie Overlord, juli 1944.

Militaire carrière

Lidmaatschapsnummers

Onderscheidingen

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.