Frederik II van Baden
Frederik Willem Lodewijk August (Karlsruhe, 9 juli 1857 - Badenweiler, 9 augustus 1928) was van 1907 tot 1918 de laatste groothertog van Baden.
Frederik II
| ||
| 1857-1928 | ||
 | ||
| Groothertog van Baden | ||
| Periode | 1907-1918 | |
| Voorganger | Frederik I | |
| Opvolger | -- | |
| Vader | Frederik I van Baden | |
| Moeder | Louise Marie Elisabeth van Pruisen | |
Leven
Frederik was de oudste zoon van groothertog Frederik I en Louise Marie Elisabeth van Pruisen, dochter van de Duitse keizer Wilhelm I. Zoals zoveel vorstenzonen begon hij een militaire carrière en diende als kolonel van de infanterie in de legers van Oostenrijk, Pruisen en Württemberg. Op 20 september 1885 trad hij in het huwelijk met Hilda Charlotte Wilhelmine, dochter van hertog Adolf van Nassau, de latere groothertog van Luxemburg. Het paar bleef kinderloos.
Frederik II besteeg na de dood van Frederik I op 28 september 1907 de Badense troon. Hij zette het liberale beleid van zijn vader voort zodat Baden zijn status als "Musterländle" (voorbeeldlandje) behield. Bij gebrek aan nakomelingen werd zijn neef Max, later rijkskanselier van het Keizerrijk, als troonopvolger aangewezen.
De revolutie die in 1918 door Duitsland stormde liet ook Baden niet onberoerd. Frederik werd op 22 november gedwongen troonsafstand te doen. Men prees hem evenwel openlijk voor zijn beleid, dat gunstig afstak bij het Pruisische. Na de revolutie ontstond de vrijstaat Baden die in 1951/1952 opging in het nieuwe bondsland Baden-Württemberg.
De ex-groothertog bracht de rest van zijn leven zeer teruggetrokken door in zijn slot in Freiburg. Hij stierf op 9 augustus 1928.
Ridderorden en militaire onderscheidingen
 |
Zie de categorie Frederick II, Grand Duke of Baden van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |