Kuifpapegaaiduiker

De kuifpapegaaiduiker wordt ongeveer 30 centimeter lang, heeft zwarte veren en een wit gezichtmasker. Wat opvalt aan de vogel is zijn in verhouding grote snavel. De gele kuiven waaraan de vogel zijn naam dankt heeft deze echter enkel in het broedseizoen.

De vogels vangen hun voedsel door op zee naar vis te duiken, ook worden er door volwassen vogels wel kreeften en andere zeedieren gegeten. Het voedsel wordt vaak gevangen in gebieden, die verhouding ver van hun broedplaatsen afliggen. De winters brengen de vogels vooral op open zee door. De vogels leven en vissen in groepen, de groepen waarin ze vissen bestaan vaak uit ongeveer tien tot vijfentwintig vogels.

De vogels broeden vooral op geïsoleerde eilanden en broeden in kolonies. De grootste kolonie is te vinden op het eiland Talan in de Zee van Okhotsk hier zijn meer dan een miljoen nesten te vinden.[2] De nesten van de vogels bestaan meestal uit een simpel kuiltje, dat de vogels met hun snavel of poten maken en bekleed wordt met veren en delen van planten. De vogels leggen meestal één ei, gewoonlijk in de maand juni. Het ei wordt afwisselend door beide ouders bebroed, dit duurt zo'n vijfenveertig dagen. Nadat het jong uit het ei is gekomen duurt het nog zo’n veertig tot vijfenvijftig dagen voordat het uitvliegt.

De vogel leeft in het noordelijke deel van de Grote Oceaan van het Arctisch gebied tot aan Californië.

De vogel is drie keer als dwaalgast waargenomen in de westelijke Palearctis. In juni 1994 bij de monding van de rivier de Lagan in Zweden, in september 2009 nabij de kust van het Engelse graafschap Kent, tot slot werd er in juni 2010 een vogel waargenomen nabij het Noorse dorp Nesseby.