François Prosper Hanrez

Hij was een zoon van spoorwegbeambte en ingenieur Pierre Hanrez en zijn vrouw Jeanne Grégoire. Hij trouwde met Marie Ramaeckers.

Hij promoveerde in 1861 tot burgerlijk ingenieur aan de Universiteit van Luik. Hij doorliep een industriële carrière:

• ingenieur bij de door zijn vader gestichte Ateliers Hanrez et Compagnie (1861-1864) in Monceau-sur-Sambre,
• hoofdingenieur bij de Chemins de Fer du Centre (1864-1869) in Binche,
• directeur van de Société des Charbonnages Réunis (1869-1873) in Couillet,
• medestichter en directeur van Solvay et Compagnie in Dombasle bij Nancy,
• vennoot-bestuurder van Solvay et Compagnie.

Op politiek vlak werd hij gemeenteraadslid van Sint-Gillis (1887-1895). In 1892 werd hij liberaal volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel als opvolger van Adrien d'Oultremont. Hij vervulde dit mandaat tot in 1894. In 1900 werd hij senator voor hetzelfde arrondissement. Dit mandaat vervulde hij tot aan zijn dood.

• Note sur le générateur inexplosible à tubes d'eau, système Prosper Hanrez, Albert Droit, Parijs, 1892.
• La Belgique, peut-elle conserver le Congo?, Antwerpen, 1918.

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.