Französische Straße (metrostation)

Het Berlijnse stadsbestuur ontwikkelde al aan het begin van de 20e eeuw plannen voor een eigen metronet, dat onafhankelijk van de private Hochbahngesellschaft geëxploiteerd zou worden. De metroambities van de stad concentreerden zich op de zogenaamde Nord-Süd-Bahn, een noord-zuidlijn die het centrum over de as van de Friedrichstraße zou kruisen. De aanleg van de Nord-Süd-Bahn begon in 1912, maar moest vanwege het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog al snel stilgelegd worden. Na de oorlog was de economische situatie zo slecht dat voltooiing van de lijn niet meer te realiseren leek. Men overwoog aan het begin van de jaren 1920 zelfs de deels gereedgekomen tunnels in de Friedrichstraße met zand te vullen, om het stadsverkeer van de vele bouwputten te verlossen. Deze oplossing bleek echter zo duur dat besloten werd de bouw in 1921 toch te hervatten.

Op 30 januari 1923 was het na een bouwtijd van elf jaar eindelijk zover: de Nord-Süd-Bahn kwam in gebruik en het station Französische Straße opende zijn deuren. Aangezien de stadskas vanwege de economische crisis zo goed als leeg was, bleef er weinig geld over voor de inrichting van de stations. De gebruikelijke betegeling van de wanden, zoals de oorspronkelijke architecten Heinrich Jennen en Walter Köppen hadden voorzien, was daarom geschrapt. Alfred Grenander, huisarchitect van de Hochbahngesellschaft, en Alfred Fehse hadden na de dood van Jennen en Köppen het project overgenomen en kozen voor een goedkope wandbekleding van pleister. Om de stations toch een eigen uiterlijk te geven werd er variatie aangebracht in de afstand tussen de steunpilaren, waardoor ook in het dak verschillende patronen ontstonden, en kreeg elk station een eigen herkenningskleur: de basiskleur van de stations is steeds wit, maar elementen als de stalen pilaren, omlijstingen en kiosken kregen een vaste kleur per station. Grenander had dit principe eerder toegepast op de U2 en liet de kleuren wederom in een zich herhalend patroon afwisselen. Station Französische Straße kreeg de kleur wit toegewezen[1]; de pilaren en werden echter groen geschilderd.

Perron

Aan beide uiteinden van het vlak onder het straatniveau gelegen eilandperron werden uitgangen naar de middenberm van de bovenliggende Friedrichstraße gecreëerd. Aangezien er hier weinig ruimte was, bouwde men aan elke zijde twee achter elkaar gelegen smalle trappen. De binnenste twee trappen dienden daarbij alleen als uitgang, terwijl de buitenste trappen als ingang aangemerkt waren. Deze oplossing is in vrijwel alle oudere stations van de U6 te vinden.

Terwijl op de oudere lijnen een perronlengte van 110 meter inmiddels de standaard was geworden, koos men bij de gemeentelijke metrolijn voor perrons met een lengte van 80 meter. Hierdoor konden, afhankelijk van het treintype, vier- of vijfrijtuigtreinen ingezet worden. Aangezien de Nord-Süd-Bahn met een groter omgrenzingsprofiel was aangelegd, reden er bredere treinstellen (2,65 m) met een grotere capaciteit dan op de lijnen van de Hochbahngesellschaft (2,3 m), waardoor kortere treinen voldoende werden geacht.

Het is onzeker of station Französische Straße nog een lang leven beschoren is. Al sinds de jaren 1950 bestaan er plannen voor een westelijke verlenging van lijn U5. In 1994 begon de aanleg van het traject dat vanaf de Alexanderplatz via de straat Unter den Linden naar de Brandenburger Tor, de regeringswijk en het Centraal Station zal leiden. Onder de kruising van de Friedrichstraße en Unter den Linden ontmoet de U5-west de U6, en op deze plaats zal een nieuw overstapstation verrijzen. Het minder dan 200 meter zuidelijker gelegen station Französische Straße zal vervolgens gesloten worden. Om deze reden werd de restauratie van het metrostation spaarzamer uitgevoerd dan in de andere stations van de U6; zo voorzag men het station niet zoals elders van een lift.

De werkzaamheden aan de U5-west werden in 2001 om financiële redenen stilgelegd. In 2003 besloot men eerst alleen het meest westelijke deel van de lijn af te bouwen en voorlopig als pendellijn U55 los van de rest van het net te exploiteren. Deze pendellijn kwam op 8 augustus 2009 in gebruik. De voltooiing van het volledige traject onder Unter den Linden en de daarmee samenhangende sluiting van station Französische Straße is pas voorzien voor 2017.[4]

• (de) Omgevingsplattegrond op de site van stadsvervoerbedrijf BVG (167 KB)
• (de) Foto's op Untergrundbahn.de^{[dode link]}

Stations van lijn U6 van de metro van Berlijn

Alt-Tegel  · Borsigwerke · Holzhauser Straße · Otisstraße · Scharnweberstraße · Kurt-Schumacher-Platz · Afrikanische Straße · Rehberge · Seestraße · Leopoldplatz  · Wedding  · Reinickendorfer Straße · Schwartzkopffstraße · Naturkundemuseum · Oranienburger Tor · Friedrichstraße    · Französische Straße · Stadtmitte  · Kochstraße · Hallesches Tor  · Mehringdamm  · Platz der Luftbrücke · Paradestraße · Tempelhof  · Alt-Tempelhof · Kaiserin-Augusta-Straße · Ullsteinstraße · Westphalweg · Alt-Mariendorf