Franjeteenleguanen

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Spencer Fullerton Baird in 1859. Er zijn zes soorten, de soort Uma rufopunctata wordt sinds 2016 niet meer erkend.

De hagedissen hebben een zandbruine kleur zodat ze niet opvallen in hun omgeving. De kop heeft de vorm van een wig wat dient om zich snel in te graven in het zand. De ogen en neusgaten zijn voorzien van klepjes die voorkomen dat zand binnendringt. Mannetjes hebben een zwarte vlek op de buik die zijn gebruiken om andere mannetjes af te schrikken.

De soorten komen voor in delen van Noord-Amerika, in het zuiden van de Verenigde Staten en het noorden van Mexico.[2]

De habitat kan bestaan uit gematigde woestijnen of scrubland, maar alle soorten zijn daarnaast te vinden in zeer hete woestijnen met los zand. De temperatuur van het bodemoppervlak varieert van bijna twintig graden onder nul tot bijna negentig graden Celsius. De hagedissen hebben uit-stekende schubben aan de tenen om het hete zand te mijden.[1]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. Een soort wordt gezien als 'veilig' (Least Concern of LC), twee soorten als 'bedreigd' (Endangered of EN) en drie soorten als 'gevoelig' (Near Threatened of NT).[3]