Filips van Saint-Pol

Filips van Saint-Pol (Brussel?, 25 juli 1404 — Leuven, 4 augustus 1430) was hertog van Brabant en Limburg van 1427 tot aan zijn dood, en graaf van Saint-Pol en Ligny vanaf 1415.

Filips van Saint-Pol
1404 - 1430
Graaf van Saint-Pol
Periode	1415 - 1430
Voorganger	Walram III van Luxemburg-Ligny
Opvolger	Johanna van Luxemburg-Saint-Pol
Graaf van Ligny
Periode	1415 - 1430
Voorganger	Walram III
Opvolger	Johanna
Hertog van Brabant en Limburg
Periode	1427 - 1430
Voorganger	Jan IV van Brabant
Opvolger	Filips de Goede
Vader	Antoon van Bourgondië
Moeder	Johanna van Saint-Pol
Wapen van Filips.

Hij was de tweede zoon van Antoon van Bourgondië en Johanna van Saint-Pol, enige dochter van Walram III van Luxemburg-Ligny, graaf van Saint-Pol. Hij kreeg de bezittingen van zijn moeder als apanage, maar raakte precies hierdoor nauw betrokken bij de strijd tussen Bourguignons en Armagnacs in Frankrijk.[1] Toen zijn broer Jan IV van Brabant in conflict kwam met zijn onderdanen, werd Filips in 1420 door de Staten van Brabant als plaatsvervanger (ruwaard) aangesteld. In die hoedanigheid is hij erin geslaagd het overwicht van de patriciërs in het Brusselse stadsbestuur te breken. Ondanks de verzoening tussen Jan IV en de Staten van Brabant bleef hij er zich (tot 11 oktober 1421) als ruwaard gedragen.

In 1427 volgde hij zijn broer op als hertog van Brabant, maar hij voerde toen door zijn toenaderingspogingen tot Frankrijk een zelfstandige politiek. Na zijn vroegtijdig overlijden ging het hertogdom naar zijn neef Filips de Goede, die hij in 1426 als erfgenaam had erkend. Op die manier verloor het hertogdom Brabant zijn formele zelfstandigheid, en werd het deel van het Bourgondische Rijk.

Hij had vermoedelijk een aantal bastaardkinderen onder wie:

• Anthonie, bastaard van Brabant (1426-14??) was enige tijd voogd van Rotterdam en betrokken bij de Inname van Dordrecht (1481)[2]