Filips Maximiliaan van Merode

Filips Maximiliaan van Merode (4 juli 1729 - 25 januari 1773) was graaf van Merode en de zevende markies van Westerlo en na 1763 baron van Ronse.

Hij was de tweede zoon van Jan Filips Eugeen van Merode (1674-1732), Graaf van Merode en van het Heilig Rijk, vijfde Markies van Westerlo, Graaf van Montfort, Olen en Batenburg, Baron van Pietersheim, Stein en Quabeek, Heer van Geel, Herselt, Hulshout, Odenkirchen, en Ridderkirchen. Erfburggraaf van het Aartsbisdom Keulen, Grande van Spanje van eerste klasse, Lid van de raad van State en van Oorlog, Kapitein van de Brabantse lijfwacht van zijne Keizerlijke en Katholieke Majesteit, Ridder van het Gulden Vlies, en Kamerheer en Veldmaarschalk des Keizers en Charlotte Wilhelmine Amalie Alexandrina von Nassau-Hadamar (1703-1740), dochter van Frans Alexander, vorst van Nassau-Hadamar. Hij bouwde het Prinsenhof in Leuven, in de Oostenrijkse Nederlanden.

Doordat er geen mannelijke opvolger voort kwam uit huwelijk van zijn oudste broer Jan Willem van Merode, nam hij de lijn Merode-Westerloo over.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.