Fiat Chrysler Automobiles

Fiat Chrysler Automobiles bestaat hoofdzakelijk uit twee dochterondernemingen:

• FCA Italy (voormalig FIAT-groep) met de merken Fiat, Alfa Romeo, Lancia, de tuning-divisie Abarth en motorfabrikant VM Motori.
• FCA US (voormalig Chrysler) met Chrysler, Dodge, Jeep, RAM Trucks, Street and Racing Technology (tuning-divisie) en Mopar.
• Maserati
• Componenten, waaronder bedrijven vallen als Magneti Marelli, Teksid en Comau.

Tot januari 2016 was Ferrari N.V. voor 90% in handen van Fiat, maar deze sportautobouwer is sinds de oprichting van FCA geleidelijk afgestoten en onafhankelijk geworden.

FCA verkocht in 2015 ruim 4,5 miljoen voertuigen.[2] Noord-Amerika is de belangrijkste afzetmarkt. In de drie landen die de NAFTA uitmaken verkocht FCA 2,6 miljoen voertuigen. In Europa, het Midden-Oosten en Afrika werden 1,3 miljoen voertuigen verkocht in 2015. De overige 0,8 miljoen exemplaren werden voornamelijk in Latijns-Amerika verkocht, waarmee het aandeel van het snelgroeiende Azië in de totale verkopen zeer klein is. In de Verenigde Staten is FCA met een marktaandeel van 12,6% de op drie na grootste autoverkoper.[2] In Italië heeft FCA een marktaandeel van bijna 30% en in Brazilië van circa 20%.

Op 5 april 2018 kondigde FCA de intentie aan om Magneti Marelli te verkopen. In oktober werd de koper bekend gemaakt, Calsonic Kansei Corp een Japanse dochteronderneming van CK Holdings uit Hongkong. De afgesproken verkoopprijs is € 6,2 miljard.[1] Er zijn 43.000 medewerkers in 19 landen actief voor Magneti Marelli. Op 2 mei 2019 werd de transactie afgerond. FCA ontving € 5,8 miljard, iets minder dan eerder afgesproken vanwege een lichte verslechtering van de financiële positie.[3] FCA heeft hiervan € 2 miljard uitgekeerd als speciaal dividend.

In mei 2019 stuurde het bedrijf een uitnodiging om te fuseren met Renault.[4] De twee krijgen elk 50% van de nieuwe combinatie in handen volgens de plannen. Samen worden ze met 8,7 miljoen auto’s per jaar de op twee na grootste autobouwer ter wereld.[4] De fusie zal leiden tot forse kostenbesparingen, waaronder zo’n 30% op R&D. Het aantal platforms kan met 20% dalen en het aantal motorenfamilies kan met een derde worden gereduceerd. Het sluiten van fabrieken is niet aan de orde. Volgens de plannen kunnen de kostenbesparingen na zes jaar gerealiseerd zijn. Het implementeren van de fusie zou eenmalig 3 tot 4 miljard euro gaan kosten.[4] Een paar weken later trok FCA het bod al weer in. Renault wilde, op verzoek van de Franse staat, de stemming over de fusie uitstellen.[5]

Op 31 oktober 2019 maakten FCA en Groupe PSA bekend plannen te hebben voor een fusie.[6] Beide autoproducenten krijgen 50% van de aandelen in het nieuwe bedrijf waarvan het hoofdkantoor in Nederland komt. John Elkann van FCA wordt voorzitter van het fusiebedrijf en Carlos Tavares van PSA bestuursvoorzitter. Door de fusie ontstaat het op drie na grootste autobedrijf ter wereld, met een totale verkoop van 8,7 miljoen voertuigen en een jaaromzet van zo'n € 170 miljard.[6] De twee verwachten in de komende vier jaar een kleine 4 miljard euro aan kosten te kunnen besparen. Daarbij is niet uitgegaan van het sluiten van fabrieken, maar banenverlies in Europa is wel te verwachten.[6] Ze hebben ook het plan hun belang in de onderdelenfabrikant Faurecia te verkopen en de opbrengst als een speciaal dividend uit te keren aan de aandeelhouders.[6] De toezichthouders en aandeelhouders moeten zich nog over de fusieplannen buigen.

Het bedrijf staat geregistreerd in Nederland en is beursgenoteerd op de New York Stock Exchange en Borsa Italiana te Milaan. De aandelen maken deel uit van de FTSE MIB-index.

De Italiaanse investeringsmaatschappij Exor is met 29% grootaandeelhouder en heeft voor 42,1% zeggenschap over FCA.[1] Exor wordt op zijn beurt gecontroleerd door de familie Agnelli.