Feuilleton

Een feuilleton is een vervolgverhaal in een krant of tijdschrift en tegenwoordig ook op de radio, op de televisie of als blog.

Het woord verwijst naar het Franse woord feuille, dat blad of blaadje betekent. De oorspronkelijke feuilletons waren dan ook losse velletjes die samen met een tijdschrift werden verkocht. De bedoeling was de lezer te binden en aldus de verkoop te stimuleren. In de 21e eeuw betekent feuilleton in Frankrijk vooral "soap opera".

Hoewel feuilletons tegenwoordig nog nauwelijks serieus worden genomen, is er in het verleden, vooral in de late 18e eeuw en de gehele 19e eeuw, grote literatuur uit voortgekomen. Zo heeft Goethes werk Die Leiden des jungen Werther het licht gezien, en zo zijn de boeken van Dickens bijna allemaal als feuilleton gestart. Veel 19e-eeuwse schrijvers in Engeland waren zelf financieel betrokken bij tijdschriften, waarin ze hun eigen en elkaars werken in afleveringen publiceerden. Dat maakte het hun ook mogelijk, een deel van een nog niet voltooide roman vast uit te geven. De afleveringen werden soms met veel aandacht gevolgd. Toen de kranten uit Londen met de als feuilleton gepubliceerde roman The Old Curiosity Shop met de boot in New York aankwamen wachtte een menigte het schip op. Al bij het afmeren riep men "Is Little Nell dead ?".[1].

De veelschrijver Alexandre Dumas père schreef zijn als feuilleton verschenen verhalen vaak op de vooravond van de publicatie. In een van zijn boeken kwam de held in een diepe put terecht. Ook Dumas kon nu niet bedenken hoe hij de hoofdpersoon weer uit die put moest laten ontsnappen. Een paar afleveringen lang zat de held in de put, zonder een geloofwaardige mogelijkheid om te ontkomen. De eerstvolgende aflevering begon daarom met de woorden "Toen ik weer uit die put was.. ".

Een Nederlands voorbeeld is het dagboek van Betje Boerhave, een negentiende-eeuwse kruideniersvrouw, dat in 1974 in het Utrechts Nieuwsblad verscheen.

Louis Couperus verkocht zijn romans vaak tweemaal; eerst als feuilleton dan als boek.