Bioko

Bioko (of ook Bioco) is een eiland voor de kust van West-Afrika, in de Golf van Guinee, vroeger Fernando Pó of Fernando Poo en door de lokale bevolking ook Otcho genoemd.

Bioko

Eiland van Equatoriaal-Guinea
Locatie
Land	Equatoriaal-Guinea
Locatie	Golf van Guinee
Regio	Regio: Región Insular
Coördinaten	3° 30′ NB, 8° 42′ OL
Algemeen
Oppervlakte	2017 km²
Inwoners (2001)	260.462[1] (129 inw./km²)
Lengte	70 kilometer
Breedte	32 kilometer
Detailkaart
Portaal    Afrika

Het is een deel van Equatoriaal-Guinea en is bestuurlijk verdeeld in twee provincies:[2] Bioko Norte en Bioko Sur, samen goed voor 260.000 inwoners (2001). De hoofdstad van het land, Malabo (in koloniale tijd Santa Isabel genoemd), bevindt zich op het eiland. De andere vier gemeenten (Spaans: municipio) op het eiland zijn: Baney, Luba, Rebola en Riaba.

Bioko heeft een oppervlakte van 2017 km². Het is 70 kilometer lang en 32 kilometer breed, en heeft net als de naburige eilanden Sao Tomé en Principe een vulkanische oorsprong en een bergachtig karakter.

Waterval bij Ureca in het zuiden van Bioko

De eerste Europeaan die het eiland ontdekte was de Portugese ontdekkingsreiziger Fernão do Pó in 1472. Het werd eerst Formosa Flora (wondermooie bloem) genoemd, maar werd in 1494 naar zijn ontdekker genoemd. In tegenstelling tot andere eilanden in de regio had Bioko reeds een inheemse Afrikaanse bevolking, de Bubi die een Bantoetaal spreken, waarschijnlijk sinds de zevende eeuw voor Christus.

Het eiland werd samen met Annobón en het vasteland van Equatoriaal-Guinea in 1778 door Portugal aan Spanje afgestaan (Verdrag van El Pardo), in ruil voor grondgebied op het Amerikaanse continent. Bij deze gelegenheid werd de officiële naam van het eiland veranderd in Fernando Poo.