Fernando Errázuriz
Fernando de Errázuriz y Martínez de Aldunate (Santiago, 1 juli 1777 – aldaar, 16 augustus 1841) was een Chileens staatsman die van 8 maart tot 18 september 1831 voorlopig president van Chili was.
Fernando de Errázuriz y Martínez de Aldunate
| ||||
.jpg) | ||||
Fernando Errázuriz | ||||
| Geboren | 1 juli 1777 Santiago | |||
| Politieke partij | Onafhankelijk | |||
| Partner | María del Carmen Sotomayor | |||
| Religie | Rooms-katholiek | |||
| Provisioneel vicepresident van Chili | ||||
| Aangetreden | 22 maart 1831 | |||
| Einde termijn | 18 september 1831 | |||
| Voorganger | José Tomás Ovalle Vicepresident van Chili | |||
| Opvolger | José Joaquín Prieto President van Chili | |||
| ||||
Biografie
Hij was de zoon van de politicus en zakenman Francisco Javier de Errázuriz Madariaga (1744-1810) en van Rosa Martínez de Aldunate y Guerrero. Hij bezocht de Koninklijke Universiteit San Felipe in Santiago waar hij theologie studeerde. Nadien studeerde hij rechten en was sinds 1800 verbonden aan het koninklijk hof van beroep. Op 2 oktober 1801 trad hij in het huwelijk met de rijke María del Carmen Sotomayor (c. 1780-1852) bij wie hij acht kinderen kreeg.
Errázuriz hield er progressieve opvattingen op na en sloot zich aan bij de Chileense onafhankelijksbeweging. In 1810 werd hij in de eerste Junta van de Regering (Junta de Gobierno) - de eerste regering van Chili - gekozen. In 1811 nam hij zitting in het Eerste Nationaal Congres. Hij nam actief deel aan de Chileense Onafhankelijkheidsoorlog (1814-1817), maar werd door de Spanjaarden gevangengenomen. Na zijn vrijlating werd hij in 1817 wederom lid van het Congres. Na de val van Opperste Directeur (d.w.z. staatshoofd) Bernardo O'Higgins in januari 1823 werd er een junta gevormd waarin naast Errázuriz ook Agustín de Eyzaguirre en José Miguel Infante zitting hadden.
Nadat Ramón Freire in april 1823 Opperste Directeur van Chili (Supremo Director de Chile) was geworden, werd Errázuriz tot zijn plaatsvervanger (Supremo Director Delegado) benoemd. In 1824 werd hij in de Senaat gekozen en was enige tijd waarnemend voorzitter. Van 19 oktober 1826 tot 26 november 1827 diende hij als voorzitter van de provinciale assemblée van Santiago.
Waarnemend president
Tijdens de Burgeroorlog (1829-1830) hield hij zich afzijdig en trok zich terug op zijn landerijen.
Op 22 maart 1831 volgde hij José Tomás Ovalle op als waarnemend president van Chili met de titel "vicepresident" (Vicepresidente). Op 31 maart werd hij door het Congres in zijn ambt bevestigd. In zijn overgangsregering berustte de werkelijke macht bij minister Diego Portales, die naast de departementen van Binnen- en Buitenlandse Zaken, ook het departement van Oorlog en Marine onder zijn hoede had. Mede op aandrang van Portales stelde Errázuriz een commissie in met als doel een nieuwe grondwet voor te bereiden.
Bij de presidentsverkiezingen van 1831 werd generaal José Joaquín Prieto tot president van Chili gekozen. Op 18 september 1831 volgde hij Errázuriz op als staatshoofd. Hij bleef senator en was in 1833 voorzitter van het Nationaal Congres.
Samenstelling kabinet
| Ministerie (Presidentschap van Fernando Errázuriz) | Naam/Periode |
|---|---|
| Binnen- en Buitenlandse Zaken | Diego Portales Palazuelo (1830-1831) |
| Financiën | Manuel Rengifo Cárdenas (1830-1835) |
| Oorlog en Marine | Diego Portales Palazuelos (1831-1832) |
Overlijden
Fernando Errázuriz overleed op 16 augustus 1841 in Santiago. Zijn lichaam werd bijgezet in een mausoleum in de Basílica de la Merced. Zijn nalatenschap bestond uit vijf landgoederen, juwelen en meubilair ter waarde van 600.000 Amerikaanse dollar, in die tijd een fortuin.
Familie
Fernando Errázuriz had meerdere broers die net als hij een rol speelden in de landelijke politiek: Francisco Javier (1773-1845), senator; Isidoro (1782-1833), afgevaardigde en senator en Ramón (1785-1875), afgevaardigde en senator.
Van zijn kinderen waren Francisco Javier (1802-1881) en Fernando (1804-1876) lid van het parlement (respectievelijk afgevaardigde en senator).
Zie ook
| Voorganger: José Tomás Ovalle Vicepresident van Chili |
Vicepresident van Chili (waarnemend staatshoofd) 1831 |
Opvolger: José Joaquín Prieto President van Chili |
