Fernand Khnopff

Fernand Edmond Jean Marie Khnopff (Grembergen, 12 september 1858 – Brussel, 12 november 1921) was een Belgische symbolistische schilder, beeldhouwer en ontwerper.

Fernand Khnopff

Levensloop

De familie van de schilder Fernand Khnopff had zowel Oostenrijkse als Portugese roots, maar had zich reeds in de 18de eeuw in Brugge gevestigd. Zijn grootvader Joannes vervulde er de functie van substituut procureur des Konings[1] en zijn vader Edmond (ook: Edmundus) was er onderzoeksrechter.[2] Fernand bracht zijn vroege jeugd door in Brugge, maar verhuisde later met zijn ouders naar Brussel. De zomer brachten zij in het Ardense dorpje Fosset (gemeente Sainte-Ode) door, waar Khnopff later vele landschappen zou schilderen.[3] Hij ging op aandringen van zijn vader aan de Brusselse Universiteit studeren. Reeds na één jaar staakte hij zijn rechtenstudie en schreef zich in voor een opleiding aan de Brusselse Academie voor Schone Kunsten. Voor zijn inschrijving had hij al enkele maanden gewerkt in het atelier van Xavier Mellery. In de Brusselse Academie volgt hij les bij Joseph Stallaert, Jef van Severdonck en Alexandre Robert. James Ensor is een van zijn medeleerlingen. Hij maakt er ook kennis met Guillaume Van Strijdonck, Jean Delville, Egide Rombaux en Adolphe Crespin.Tijdens een reis naar Parijs in 1877 onderging hij de invloed van Delacroix en in Engeland maakte hij kennis met de broederschap der Prerafaëlieten.

Portret van Marguerite Khnopff, 1887

In 1883 was hij medeoprichter van de Groupe des XX. Hij exposeerde ook op de Parijse Salons de la Rose-Croix van Joséphin Péladan, en bij de Weense Secession.

Khnopff had een veeleer gesloten persoonlijkheid en was een eenzaat. Een bekende uitspraak van hem was "on n'a que soi" (men heeft slechts zichzelf). Toch werd zijn talent erkend tijdens zijn leven. Hij werd geëerd met de Leopoldsorde. In 1900 ontwierp hij, geholpen door architect Pelseneer, zijn eigen woning als een schrijn gewijd aan het 'ik'. Zijn werk werd in literaire uitgaven van de Brusselse uitgever Edmond Deman ter illustratie gebruikt.

Zijn zuster Marguerite, met wie hij een zeer intieme band had, was zijn favoriete model. Alle vrouwen in zijn schilderijen zijn naar haar gemodelleerd. Hij had erg te lijden onder haar huwelijk in 1890.

Fernand Knopff ligt begraven op de begraafplaats van Laken.

Schilderstijl

De schilderijen van Fernand Khnopff behoren tot het symbolisme. Khnopffs meest bekende onderwerpen zijn landschappen te Fosset, portretten van dames uit de Brusselse bourgeoisie, stadsgezichten van Brugge en symbolistische composities. Uit de meeste doeken spreekt een mysterieuze, bevreemdende sfeer. Zijn personages vertonen vaak androgyne trekken. Zijn meesterwerk is De liefkozing uit 1896, een afbeelding van Oedipus die zich tegen de sfinx aanvlijt.

In 2005 eindigde hij op nr. 102 tijdens de Vlaamse versie van de verkiezing van De Grootste Belg.

Futur of Een jonge Engelse dame (1898), een sculptuur van Khnopff uit het Musee d'Orsay

Musea

De werken van Fernand Khnopff zijn te zien in diverse musea, onder andere in:

Schilderijen (selectie)

Literatuur
  • Emile VERHAEREN, Quelques notes sur l'oeuvre de Fernand Khnopff 1881-1887, Bruxelles, Editions Veuve Monnom, 1887.
  • Louis DUMONT-WILDEN, Fernand Khnopff, Librairie Nationale d'Art et d'Histoire, Bruxelles, G. Van Oest, 1907.
  • Michel DRAGUET, Khnopff ou l’ambigu poétique, Bruxelles, Crédit communal - Paris, Flammarion, 1995.
  • Michel DRAGUET, Khnopff 1858-1921 [Monografieën over Moderne Kunst], Brussel, Snoeck-Ducaju & Zoon/Gemeentekrediet, 1995.
  • Steven F. JOSEPH, Tristan SCHWILDEN & Marie-Christine CLAES, Khnopff Fernand, in Directory of Photographers in Belgium, 1839-1905, Rotterdam, Ed. De Vries; Antwerpen, Museum voor Fotografie, 1997.
  • Gisèle OLLINGER-ZINQUE, Fernand Khnopff et la Photographie, in: Art et Photographie, Brussel, 1980.
  • Gisèle OLLINGER-ZINQUE, Khnopff Fernand , in: Le Dictionnaire des Peintres belges du XIVe siècle à nos jours, Bruxelles, t. 1, 1994.
  • Fernand Khnopff (1858-1921), Catalogue d'exposition, Bruxelles, Musea voor Schone Kunsten, Brussel, 2004.
  • Bob WARNIER, Fernand Khnopff, een Brugse 'prerafaëliet', in: Brugge die Scone, 2013.
  • Xavier TRICOT, Fernand Khnopff Oeuvrecatalogus van de prenten, Antwerpen, Pandora Publishers, 2018 (drietalig) (256 pagina's)

ISBN 97890-5325-455-4


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.