Femke Dekker

Dekker groeide op in een sportief gezin. Op 12-jarige leeftijd verhuist ze naar de Oude Rijn en kwam vanwege een buurjongen, die aan roeien deed, in aanraking met deze sport. Haar eerste succes behaalde ze in 1995 met het behalen van brons op het Junioren WK in de "dubbel twee". Daarop volgde in 1996 het winnen van het WK junioren in de "dubbel vier". Haar laatste jaar als Junior behaalde ze een vijfde plaats in de skiff. In 1998 won ze een bronzen medaille bij de neo-senioren met de "skiff".

In 2000 maakte Dekker haar olympische debuut op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney op de "twee zonder stuurvrouw". In de B-finale werd ze vierde in 7.27,22. Hiermee eindigde ze op een tiende plaats in het eindklassement. Het jaar daarop behaalde ze in de vrouwen "vier zonder" brons op het WK Senioren. Daarna besloot ze de stap naar scullen te maken in de hoop de Olympische Spelen van Athene te bereiken. Vier jaar later werd ze door de bondscoach uit de dames ploeg gezet na een algemeen teleurstellend WK (2003) voor de gehele Nederlandse Roei-equipe, waar zich geen vrouwen boot kwalificatie voor de Olympische Spelen afdwong. De bondscoach liet haar niet meer toe tot de selectie van de vrouwen acht die later op de Olympische Spelen brons wonnen. Maar op eigen kracht kwalificeerde ze zich dat jaar toch met de skiff voor de Olympische Spelen van Athene. Hier werd ze wederom tiende door in de B-finale vierde te worden in 7.39,15. Wat zeker geen slechte uitslag is in het sterkst bezette veld in het roeien en na een slopend jaar waarin Dekker zich steeds moest bewijzen en kwalificatie voor de Spelen afdwong. In Leiden werd ze dat jaar verkozen tot sportvrouw van het jaar en kreeg de titel "roeister van het jaar". Op de Olympische Spelen van 2008 in Peking behaalde zij met de Holland Acht de zilveren medaille. Na de spelen gingen alleen Nienke Kingma en Femke door met roeien, de rest van hun ploeggenoten stopte met roeien. Samen besloten ze in de winter in de dames dubbeltwee het roeiseizoen te beginnen. Na de wereld beker in Banyoles (8ste plek) besloot bondscoach Rene Mijnders alle dames op 1 hoop te gooien en te kijken hoe men er in het boordroeien internationaal voor staat. Dat resulteerde in een nieuwe formatie van een vrouwen 8. Bij de wereldbeker in Luzern mochten Kingma en Dekker zowel in de dames vier zonder starten samen met Chantal Achterbergen en Carline Bouw als in de nieuwe vrouwen 8. Dat de vier beslag op goud legde was een verrassing maar dat de nieuwe vrouwen 8 met hun eerste optreden brons behaalden lag zeker niet in de verwachtingen van bondscoach Mijnders. Na dit succes was de weg naar de wereldkampioenschappen in Poznan vrij spel. Dit betekende een dubbelstart in de vier zonder stuurvrouw en acht met stuurvrouw. Femke was slagvrouw van zowel de vier als de acht en behaalde de wereld titel in de vierzonder en de dag erna behaalden zij met de vrouwen 8 de bronzen medaille. Dit boven verwachting van iedereen kwam ze thuis met 2 wk medailles. In 2010 prolongeerde Dekker met dezelfde bemanning de wereldtitel in de vierzonder en eindigde de vrouwen 8 op de vijfde plaats in de finale. Wederom een dubbelstart voor Dekker.

Ze woont in Amsterdam en is lid van roeivereniging ASR Nereus. Tevens is Dekker sinds 1 september 2006 actief lid van de Atletencommissie van de NOC/NSF en communicatiemedewerkster bij Politie Hollands Midden. In 2012 stelde Dekker zich kandidaat in samenwerking met NOC/NSF voor de Atletencommissie van het IOC. In 2013 beëindigde Dekker haar (internationale) roeicarrière. Ze is in 2013 voorzitter geworden van de Nederlandse Vereniging van Olympische Deelnemers (NVOD) door het stokje over te nemen van Ada Kok

• Nederlands kampioene (Skiff) - 2004, 2006
• Nederlands kampioene (Twee zonder stuurvrouw) - 2000
• Nederlands kampioene (Dubbel twee) - 2005, 2009
• Nederlands kampioene (Vier zonder stuurvrouw) - 2000, 2009
• Nederlands kampioene (Holland Acht met stuurvrouw) - 2002, 2004, 2005, 2006, 2009
• Wereldkampioene (vier zonder stuurvrouw) - 2009, 2010