Federalist Papers

De Federalist Papers (Federalistische Documenten) zijn een reeks van 85 artikelen over de Amerikaanse Grondwet, verschenen voor het eerst in dagbladen in New York, en daarna als compilatie als The Federalist in 1788. Sinds de twintigste eeuw wordt deze bundel The Federalist Papers genoemd.

Dit artikel is een deel van de serie over de Grondwet van de Verenigde Staten
Preambule en artikelen
Preambule
I · II · III · IV · V · VI · VII
Amendementen
Bill of Rights
1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10
Overige
11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19
20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27
Niet-geratificeerde amendementen
Congresverdeling · Adellijke titels · Corwin · Kinderarbeid · Gelijke rechten · Stemrecht in het District of Columbia

We the People
Titelpagina van The Federalist, New York 1788
Een advertentie voor The Federalist

De auteurs van The Federalist Papers waren James Madison, Alexander Hamilton en John Jay, schrijvend onder het pseudoniem Publius. De bekendste artikelen zijn N°10 en N°51, beide geschreven door James Madison.

Achtergrond

De Papers zijn een van de belangrijkste bronnen die de interpretatie en intenties van de Amerikaanse Grondwet uitleggen. Oorspronkelijk zijn ze geschreven als een reeks journalistieke brieven, bedoeld om de publieke opinie in de staat New York achter de in 1787 vastgelegde Grondwet te krijgen.[1]

Auteurs

Alexander Hamilton

Op 27 september verscheen van de hand van "Cato" in New Yorkse kranten een aanval op de kort daarvoor gepubliceerde Grondwet van de Verenigde Staten. Algemeen wordt aangenomen dat "Cato" een pseudoniem van gouverneur Clinton was. Hij kreeg navolging van heel wat machtige New Yorkse politici die eveneens onder Romeinse pseudoniemen kritieken begonnen te publiceren. Alexander Hamilton, privésecretaris van George Washington was de New Yorkse pleitbezorger van de nieuw aangenomen grondwet. Zijn schrijftalent was al gebleken toen hij het had opgenomen voor de zaak van de kolonisten in de jaren voorafgaand aan de Amerikaanse Revolutie. Hij schreef als "Caesar" in twee artikelen een scherp antwoord op Clinton, maar zag dan af van verdere persoonlijk gerichte polemiek. Hij schreef ook het meest, 51 artikelen in 6 maanden.

James Madison

James Madison was de oudste zoon van een plantagehouder uit Virginia en ook hij had zijn eerste ervaring als politicus opgedaan tijdens de revolutie. Hij maakte deel uit van de 'Privy Council' die de gouverneur adviseerde en werkte ook als privésecretaris van gouverneur Patrick Henry.

John Jay

In de periode dat The Federalist voor het eerst verscheen, genoot John Jay van de drie mannen nog het meeste prestige. Hij was de oudste van de drie en kwam uit een rijke New Yorkse koopmansfamilie. Hij was lid van het Continental Congress en werd er later ook de voorzitter van. Hij was ook de auteur van de eerste grondwet van New York maar zijn faam had hij vooral te danken aan zijn werk als internationaal diplomaat. John Jay werd tot de aanname van het omstreden Verdrag van Jay (Treaty of London, 1794, geratificeerd 1795) met de Britten gezien als een mogelijke opvolger van George Washington als president.

Beoordelingen

De latere Amerikaanse president Thomas Jefferson omschreef in een brief aan Madison, gedateerd op 18 november 1788, The Federalist als the best commentary on the principles of government which was ever written.[2]

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.