Everhard Beverwijk

Everhardus Beverwijk (Hijkersmilde, 2 september 1885 – Den Haag, 25 januari 1929) was een Nederlands pianist.

Everhard Beverwijk
Volledige naam	Everhardus Beverwijk
Geboren	2 september 1885
Overleden	25 januari 1929
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	pianist
Portaal    Klassieke muziek

Hij werd geboren in een arm gezin van scheepsjager Jan Beverwijk en Eltje ten Wolde. Vanaf de geboorte had hij slechte ogen. In zijn jeugd al verloor hij bij een operatie (abcesverwijdering) één oog, vlak daarna door een valpartij het andere. Hijzelf was getrouwd met Jacoba Assman. Hij stierf aan een ongeneeslijke maagkwaal en werd begraven op Nieuw Eykenduynen te Den Haag. Vlak na zijn dood werd een benefietconcert voor de achtergebleven familie gehouden, maar dit leverde slechts een zeer matig resultaat op.

Hij kreeg zijn muzikale opleiding van Ary Belinfante, de rest werd deels verzorgd door het Blindeninstituut te Amsterdam. Zijn ouders konden die opleiding niet betalen en Everhard moest zelf zijn studies bekostigen. Zijn concertdebuut vond in 1907 in Groningen plaats met de Groninger Orkest Vereniging (hij woonde enige tijd in de stad) onder leiding van Peter van Anrooy. Vanaf 1909 was hij voor twee jaar in Nederlands-Indië te vinden. Met het daar verdiende geld kon hij aanvullende studies betalen in Parijs en Berlijn. Waldemar Lütschg en Egon Petri waren zijn docenten. Hij trad vervolgens overal ter wereld op. Hij had nog een concertreis naar Nederlands-Indië ondernomen en zijn laatste reis was naar Zuid-Amerika en de West. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog ging een docentschap aan de Universiteit voor de Kunsten aan hem voorbij. Hij gaf concerten in de Verenigde Staten en Midden-Amerika, etc.

Hij wilde nog zijn 25-jarig jubileum als musicus vieren in het Concertgebouw (hij speelde daar een aantal keren in de kleine zaal), maar overleed in de aanloop daartoe. Ook een geplande concertreis naar Australië sneuvelde.

Van hem zijn drie werkjes bekend:

• Danse des Sylphes, opgedragen aan dochter Marie Henriëtte.
• Valse caractéristique (Quasi una romanza), pour piano (uitgegeven 1911, G. Alsbach & Co)
• Cinq petits morceaux dans le genre pathétique (uitgegeven in 1913, G. Alsbach & Co)