Ethyl-p-hydroxybenzoaat
Ethyl-p-hydroxybenzoaat of ethylparabeen is een conserveermiddel dat gebruikt wordt om de aangroei van micro-organismen, met name schimmels tegen te gaan.
Ethyl-p-hydroxybenzoaat
| ||||
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
 | ||||
Structuurformule van ethyl-p-hydroxybenzoaat | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule (uitleg) | C9H10O3 | |||
| IUPAC-naam | ethyl-4-hydroxybenzoaat | |||
| Andere namen | ethyl-p-oxybenzoaat, ethylparabeen | |||
| Molmassa | 166,8 g/mol | |||
| CAS-nummer | 120-47-8 | |||
| EG-nummer | 204-399-4 | |||
| Vergelijkbaar met | methylparabeen, propylparabeen | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H315 - H319 - H335 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P261 - P305+P351+P338 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | kleurloos - wit | |||
| Smeltpunt | 115-118 °C | |||
| Kookpunt | 297-298 °C | |||
| Nutritionele eigenschappen | ||||
| ADI | 10 mg/kg lichaamsgewicht | |||
| Type additief | conserveermiddel tegen gisten en schimmels | |||
| E-nummer | E214 | |||
| Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
De alkylesters van p-hydroxybenzoëzuur worden parabenen genoemd. Ethylparabeen is de ethylester; andere parabenen zijn bijvoorbeeld methylparabeen en propylparabeen. Ook het natriumzout van deze esters wordt als conserveermiddel gebruikt. Samen worden deze stoffen ook wel aangeduid als PHB (p-hydroxybenzoaten).
Ethylparabeen komt voor in de vorm van kleine kleurloze kristallen of als een wit kristallijn poeder. Het smelt tussen 115 en 118 °C.
Toepassingen en regelgeving
Levensmiddelen
Ethylparabeen is in de Europese Unie toegelaten als conserveermiddel in voeding onder E-nummer E214. Parabenen mogen in de Europese Unie beperkt in voedsel gebruikt worden, met name in geleicoatings van vleeswaren (maximum gehalte 1 g/kg); in granen- of aardappelsnacks, gecoate noten en suikerwerk (behalve chocolade) (max. gehalte 0,3 g/kg) en (tot 2006) in vloeibare dieetsupplementen (max. 2 g/kg).[1]
Het Europees Agentschap voor de Voedselveiligheid EFSA heeft de aanvaardbare dagelijkse inname aan parabenen vastgesteld op 0-10 mg/kg lichaamsgewicht/dag voor de som van ethyl- en methyl-parabeen en de natriumzouten daarvan.[2]
Cosmetica
In cosmetica wordt ethylparabeen veel gebruikt als conserveermiddel voor diverse producten binnen het effectieve pH bereik van parabenen (pakweg 4 tot 7). Ethylparabeen is wereldwijd toegelaten als conserveermiddel voor cosmetica. In de Europese Unie geldt een maximum dosering van 0,4% ethylparabeen in het eindproduct en een maximum van 0,8% voor de som van alle parabenen in het eindproduct.