Errembault

Errembault is een familie van Zuid-Nederlandse adel.

Wapen van de families Errembault

Geschiedenis

De Erembalden kwamen voor het eerst voor in de elfde eeuw, als telgen van een bescheiden Veurnse familie die dankzij de graven van Vlaanderen een bliksemsnelle opgang kenden, met als voornaamste onder hen Bertulf, die proost van Sint-Donaas en kanselier van Vlaanderen werd. Ingevolge duistere politieke machinaties behoorden ze tot de clan die de zalige graaf Karel de Goede vermoordde en ze moesten hiervoor zwaar boeten. Sommige leden van de familie konden zich echter staande houden en nageslacht hebben.

Zo bleven de Erembalden heer van Dudzele doorheen de twaalfde eeuw, tot de heerlijkheid door erfenis via een dochter aan de heren van Gistel ging behoren en nadien zelfs aan de hertogen van Croÿ. Philippe de Croÿ, door schulden belast, verkocht de heerlijkheid Dudzele in 1664 aan Lodewijk Errembault, die aldus de naam van zijn familie opnieuw met deze heerlijkheid verbond. Zijn afstammelingen bleven heren van Dudzele tot aan het einde van het ancien régime.

In 1657 werd de hier genoemde Lodewijk Errembault, raadpensionaris van Doornik, raadsheer en rekwestmeester in de Grote Raad van Mechelen, een ambt dat indien nodig erfelijke adeldom inhield. In 1668 werd hij benoemd tot president van de Raad van Vlaanderen, hetgeen eveneens, indien nodig, opname in de erfelijke adel verzekerde.
In 1774 verleende keizerin Maria Theresia de titel graaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte, aan Antoine-Joseph Errembault et d'Orroir, de laatste heer van Dudzele.

Genealogie

Lodewijk Errembault (1626-1694), x Marie van der Beken (1629-1712), vrouwe van Coutre.
- Gilles-François Errembault (1657-1793), x Marie-Claire le Cappellier (1655-1733).
  - Louis-Phlippe Errembault (1693-1729), heer van Dudzele, x Marie-Thérèse van der Beken († 1743).
    - Denis Errembault (1720-1756), heer van Dudzele, x Leopoldine de Ayasasa (1717-1746), gravin van Orroir.
      - Antoine, graaf Errembault de Dudzeele et d'Orroir (1741-1788) x Léopoldine de Ayasasa (1743-1776).
        Guillaume Errembault de Dudzeele et d'Orroir (1768-1805), x Marie-Antoinette Paternostre (1763-1827).
        Edouard Errembault de Dudzeele et d'Orroir (1789-1820) (zie hierna).
        
        Charles-Louis Errembault de Dudzeele (1793-1865), x Caroline Dubois (1790-1866). Charles was gemeentelijk ontvanger in Doornik en burgemeester van Grandmetz.
        Antoine Errembault de Dudzeele (1819-1888) (zie hierna).
- Laurent Errembault (° 1669), heer van Coutre, x Marguerite de la Motte-Baraffe.
  - Denis Errembault (1702-1788), heer van Coutre en Maisnil, x Marie-Alexine de Gaest (1709-1756).
    - Denis-François Errembault (1730-1792), heer van Coutre en Maisnil, x Marie-Antoinette de Formanoir (1736-1777). Hij was erfelijk maarschalk van de streek van Boulogne.
      - Denis-Joseph Errembault du Maisnil et du Coutre (1766-1841) (zie hierna).

Edouard Errembault de Dudzeele et d'Orroir

Edouard Guillaume Errembault de Dudzeele et d'Orroir (Doornik, 20 september 1789 - verdronken op zee, geregistreerd in Hellevoetsluis, 17 september 1830) werd luitenant-kolonel in het Nederlands leger, gedetacheerd in Nederlands Indië. In 1822 werd hij erkend in de erfelijke adel, met de titel graaf overdraagbaar bij eerstgeboorte. Hij was getrouwd in 1813 met Amélie Dubois (1792-1845) en ze hadden een dochter en een zoon. Hij stierf op zee, bij zijn terugkeer van Batavia naar Nederland.
- Antoinette Errembault (1817-1900) trouwde in 1837 met baron en luitenant-kolonel Hyacinthe d'Oldenneel (1809-1849). Na het mislukte vooruitzicht van het in het huwelijk treden met Gustave Fougnies, hertrouwde ze in 1857 met luitenant-kolonel Pierre Lagrange (1804-1884).[1]
- Gaston-Guillaume Errembault de Dudzeele et d'Orroir (1821-1901), die de grafelijke titel erfde van zijn vader, werd stationschef in Grandmetz, waar hij in 1844 trouwde met Hortense de Paris (1818-1878). Ze hadden twee dochters:
  - Antoinette Errembault (1845-1888), trouwde met Eugène Boulvin (1827-1880) en hertrouwde in 1887 met Pierre-Joseph Leclercq (°1829).
  - Leopoldine Errembault (°1846) trouwde in 1879 met Alexis Cheruy, brievenbesteller (°1838).

Hiermee werd de steile maatschappelijke neergang van deze familietak onderstreept. Met Gaston stierf ze op niet nader te bepalen datum in de mannelijke lijn uit. De huwelijken van de dochters bleven, zover men kan nagaan, ook kinderloos.

Antoine Errembault de Dudzeele

Graaf Antoine Guillaume Joseph Gaston Errembault de Dudzeele (Doornik, 16 oktober 1819 - Sint-Petersburg, 6 februari 1888) trouwde in 1846 in Wenen met gravin Marie-Hélène d'Abensperg et Traun (1824-1899). Hij werd Belgisch diplomaat en gevolmachtigd minister. In 1868 verkreeg hij de vergunning om de titel graaf te dragen ten persoonlijke titel. Dit hield meteen een impliciete erkenning in de erfelijke adel in. In 1878 werd de titel overdraagbaar op alle afstammelingen.
- Graaf Gaston Errembault de Dudzeele (1847-1929), gevolmachtigd minister, trouwde met Hélène Vanderheyden à Hauzeur (1849-1900).[2]
  - Valentine Errembault de Dudzeele (1875-1969) trouwde met graaf Carlo Sforza (1872-1952), senator, ambassadeur, minister van Buitenlandse Zaken.
    - Sforza-Galeazzo Sforza (1916-1977), adjunct secretaris-generaal van de Raad van Europa.
  - Graaf Gaston Hugues Errembault de Dudzeele (1877-1961) trouwde in 1920 met Nathalie Constantinovitch (1882-1950), voordien de echtgenote van de erfprins van Montenegro Mirko Niégoch (1879-1918), van wie ze scheidde. Twee dochters Errembault, de gravinnen Hélène en Anne-Marie Errembault de Dudzeele, trouwden met Franse burgers. Deze familietak stierf uit bij de dood van Gaston-Hugues.

Denis Errembault du Maisnil et du Coutre

Denis Joseph Guislain Errembault du Maisil et du Coutre (Doornik, 19 november 1766 - Brasmenil, 6 december 1841) trouwde met Aimée Hoverlant (1771-1831) en ze kregen acht kinderen.
- Adolphe Errembault du Maisnil et du Coutre (1797-1868), burgemeester van Brasmenil, trouwde met Antoinette Maelcamp (1803-1864).
  - Joseph Errembault du Maisnil et du Coutre (1831-1879), burgemeester van Brasmenil, trouwde met Elisabeth Le Vaillant (1840-1917).
    - Adolphe Errembault du Maisnil et du Coutre (1871-1908) trouwde met Madeleine de Diesbach de Belleroche (1879-1939).
      - Denis-Joseph Errembault du Maisnil et du Coutre (1905-1976) trouwde met Eliane Dutheil de la Rochère (1905-2002), met (talrijke) afstammelingen tot heden.
        Denis Joseph Errembault du Maisnil et du Coutre (°1931) trouwde met barones Beatrice Coppens d'Eeckenbrugge (°1931), van wie drie kinderen.
        
        Hubert Errembault du Maisnil et du Coutre (°1933) trouwde met gravin Régine de Looz-Corswarem (°1938), van wie vier kinderen.
        
        Paul Errembault du Maisnil et du Coutre (°1937) trouwde met Nicole Francis (°1944), van wie drie kinderen.
        
        Michel Errembault du Maisnil et du Coutre (°1939) trouwde met Bénédicte de Froissard de Broissia (°1945), van wie vijf kinderen.
        
        Jacques Errembault du Maisnil et du Coutre (°1948) trouwde met Danièle Moretus Plantin de Bouchout (°1947), van wie vijf kinderen.
      - Frédéric Errembault du Maisnil et du Coutre (1907-1991) trouwde met barones Yvonne d'Huart (1912-2001). Ze kregen vijf kinderen, vier dochters en een zoon Jean (°1935), die ongehuwd bleef.

Literatuur

Généalogie Errembault, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1891.
Henry SOUMAGNE, Le Seigneur de Bury, Brussel, 1946.
Sforza-Galeazzo Sforza, Raad van Europa, Straatsburg, 1978.
Philippe DE GHELLINCK VAERNEWYCK, Propos généalogiques autour de portraits: Louis Errembault, président du Conseil de Flandre, in: Le Parchemin, 1979.
Maurits COORNAERT, Dudzele en Sint-Lenaert, Dudzele, 1985.
Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1988, Brussel, 1988.
Luc DUERLOO & Paul JANSSENS, Wapenboek van de Belgische adel, Brussel, 1992.
Raoul VAN CAENEGEM & Albert DEMYTTENAERE, De moord op Karel de Goede, Leuven, Davidsfonds, 1999.
Humbert DE MARNIX DE SAINTE ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, Annuaire de 2006, Brussel, 2006.

Voetnota

In 1850 bewoonde de weduwe geworden dochter Antoinette, het kasteel van Grandmetz. Arm geworden, verkocht ze het kasteel aan de rijke burger Gustave Fougnies, die haar tevens een huwelijksaanzoek deed. Dit was de aanleiding voor zijn schoonbroer, graaf Hippolyte Visart de Bocarmé, die een erfenis aan hem zag ontglippen, om hem te vermoorden.
Er zijn steeds hardnekkige geruchten geweest dat ambassadeur Georges Errembault de natuurlijke vader was van Alexis, geboren bij Marie-Barrbe Dewigne, die dienstmeid was bij de familie Errembault en die nadien, samen met zijn tweelingbroer, erkend werd door haar echtgenoot Philippe Remi. Alexis Remi, getrouwd met Isabelle Dufour, was de vader van Georges Remi, genaamd Hergé.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] In 1850 bewoonde de weduwe geworden dochter Antoinette, het kasteel van Grandmetz. Arm geworden, verkocht ze het kasteel aan de rijke burger Gustave Fougnies, die haar tevens een huwelijksaanzoek deed. Dit was de aanleiding voor zijn schoonbroer, graaf Hippolyte Visart de Bocarmé, die een erfenis aan hem zag ontglippen, om hem te vermoorden.

[2] Er zijn steeds hardnekkige geruchten geweest dat ambassadeur Georges Errembault de natuurlijke vader was van Alexis, geboren bij Marie-Barrbe Dewigne, die dienstmeid was bij de familie Errembault en die nadien, samen met zijn tweelingbroer, erkend werd door haar echtgenoot Philippe Remi. Alexis Remi, getrouwd met Isabelle Dufour, was de vader van Georges Remi, genaamd Hergé.