Emile de Lalieux de La Rocq

Emile was de zoon van René-Adolphe de Lalieux (1822-1905) en Julie de Le Hoye (1822-1865), dochter van volksvertegenwoordiger Louis de Le Hoye. Hij stamt af van een voorname familie van steenhouwers. Hij trouwde in Verviers in 1890 met Marie Simonis (1866-1945), dochter van senator Alfred Simonis. Hun zoon Louis de Lalieux (1894-1917), stierf in september 1917 door verwondingen opgelopen aan het front.

Op 19 oktober 1886 werden een paar leden van de familie De Lalieux, onder wie de vader van Emile, in de Belgische erfelijke adel opgenomen, samen met de erkenning van het wapenschild. In 1911 kreeg hij vergunning om de la Rocq aan de familienaam toe te voegen. Hij erfde het kasteel van La Rocq in Arquennes.

Hij werd gevangengenomen in 1915 nadat hij steun had verleend aan een actie die het treinverkeer verstoorde en werd vervolgens gedeporteerd. Hij stierf in 1918, in de buurt van Lausanne. Een plein in Nijvel draagt zijn naam. Er staat ook een buste.

Emile was in 1893 voorzitter van de Belgische Katholieke Turnbond. In 1892 en van 1894 tot 1909 was hij er tweede voorzitter.

Met de dood van Emile de Lalieux de la Rocq doofde deze familietak in 1918 uit.

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1992, Brussel, 1992.

• Odis.be - databank intermediaire structuren