Emile Coppieters
Emile Louis Coppieters (Gent, 15 december 1849 - 15 november 1922) was een Belgisch senator.
Levensloop
Coppieters was een zoon van aannemer Pierre Coppieters en van Emilie Vanden Berghe. Hij trouwde met Marie-Pauline Goetgeluck. Hij was van beroep aannemer van openbare werken. Daarnaast was hij politiek actief in Gent. In 1896 werd hij socialistisch gemeenteraadslid en in 1916 schepen van deze stad.
Na de oorlog werd hij, vanwege zijn kennis betreffende het bouwvak, benoemd tot Hoog Commissaris voor de Verwoeste Gewesten en trad hierbij op als technisch raadgever voor minister Edward Anseele. Het gedeelte dat hem werd toegewezen was de kust van Oostende tot in De Panne. Hij zorgde voor een spoedig herstel van de haven van Nieuwpoort en het heropbouwen van de verwoeste stad Nieuwpoort.
In 1908 was hij verkozen tot socialistisch senator voor het arrondissement Luik, mandaat dat hij uitoefende tot in 1919. Bij de eerste naoorlogse wetgevende verkiezingen dat jaar werd hij senator voor het arrondissement Gent en bleef dit tot aan zijn dood. Hij was voorzitter van de socialistische senaatsfractie.
Hij was onder meer ook:
- ondervoorzitter van de Gentse Kamer van Koophandel,
- lid van de Commissie voor de Wereldtentoonstelling in Gent (1913).
Publicaties
- Discours parlementaires (1908-1914), Gent, 1915
- Guerre et démographie, Gent, 1919
- Le bassin de l'Yser. Documentation scientifique, historique, administrative, Gent, 1920
- L'eau potable au bassin de l'Yser, Gent, 1921
Literatuur
- U. VERMEULEN, Louis Emile Coppieters, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, Deel I, 1964.
- Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.