Emiel Demonie
Emiel Demonie (Roeselare, 28 juli 1846 – Brugge, 3 januari 1890) was een Belgisch priester en schrijver. Hij is vooral bekend als leraar van Albrecht Rodenbach en zijn redactiewerk voor enkele Vlaamse tijdschriften.
Biografie
Emiel Demonie werd in 1869 tot priester gewijd en was daarna als leraar actief aan het Klein Seminarie te Roeselare. Hij behoorde tot de lerarengroep rond Hugo Verriest die hun leerlingen het Vlaams-nationaal bewustzijn bijbrachten. Zij brachten hen de liefde voor de volkstaal en eigen geschiedenis bij. De bekendste leerling van Demonie is Albrecht Rodenbach. Die schreef voor Demonie het gedicht 'De Meester'. In 1875 werd het Klein Seminarie opgeschrikt door 'De Groote Stooringe', waarbij de studenten van Demonie voor een feest van de superior weigerden een Frans lied te zingen. Dit was een van de aanleidingen voor de superior om Demonie te ontslaan. Bovendien vond men dat Demonie te nauw in contact stond met zijn leerlingen.
In 1879 werd Demonie onderpastoor in Sint-Gillis bij Brugge en vanaf 1884 leraar aan de rijksnormaalschool voor meisjes aldaar. Hij was bevriend met Guido Gezelle die toen ook in Brugge woonde, en onderhield hij contact met Verriest en andere Vlaamsgezinde priesters en voormannen. Hij werd in 1881 de opvolger van Amaat Vyncke als hoofdredacteur van het tijdschrift 'De Vlaamsche Vlagge'. Hij schreef er artikels onder pseudoniemen als Skald, Logicus en Wilfried, die vooral belerend waren. Zijn bewind was een dieptepunt voor het tijdschrift door de generatiekloof bij de redactieleden en hij stopte na drie jaar. Literair was Demonie actief met taalkundige bijdragen voor 'Loquela'. In 1890 stond hij nog mee aan de wieg van het tijdschrift 'Biekorf'. Na zijn overlijden schreef Gezelle voor hem het gedicht 'Wij bouwden op uw leven een getemmer'. Bisschop Johannes Faict liet op de begrafenis alle aanwezigen controleren.
Bron
- Sandra MAES. Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging. Tielt, 1998. Deel I, 910-911