Elektrocoagulatie

Elektrocoagulatie is het coaguleren (samenklonteren) van opgeloste of gesuspendeerde stoffen met behulp van elektriciteit.

Deze gecoaguleerde stoffen zijn makkelijker af te scheiden zodat de vloeistof (vaak water) stroom gezuiverd wordt. Deze afvalwaterbehandelingstechnologie wordt bijvoorbeeld toegepast in moeilijk afbreekbaar afvalwater met complexe moleculen zoals kleurstoffen. Ook zware metalen en fosfaat[1] zijn met deze techniek goed te verwijderen. Hulpstoffen zoals polyelektrolyt of andere coagulatenten hoeven zelden worden toegevoegd. Hulpstoffen zoals zouten kunnen wel worden toegevoegd om de geleidbaarheid te verhogen.[2]

Meerdere factoren spelen een rol bij de werking van deze zuiverings techniek: 1) Het elektrische potentiaal verschil verbreekt de colloïdale deeltjes 2) Aan de anode gaat het metaal in oplossing door ionen te vormen. Deze ionen werken als een coagulant. 3) Aan de kathode ontstaat zuurstof en waterstof gas. Dit zorgt voor een opdrijvend effect en een bleekings effect.

De ontstane vlokken kunnen relatief fijn van aard zijn. Om ze dan toch te af te scheiden uit de waterfase kan een nageschakelde techniek zoals continu zandfiltratie[1] of membraanfiltatie[3] worden toegepast.