Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde is een term uit de christelijke heilsleer en eschatologie.
Volgens het Bijbelboek Openbaring, zal het huidige universum en alles wat er in is, verdwijnen. De dag des oordeels vindt volgens Openbaring plaats na het duizendjarig vredesrijk en wordt het Oordeel voor de Grote Witte Troon (van God) genoemd (Openbaring 20:11). Dan zullen alle doden herrijzen uit hun graven om samen met de dan levenden het loon voor hun levenswandel te ontvangen. Naast de duivel en de gevallen engelen die hem in zijn opstand tegen God hebben gevolgd, worden de mensen die de genade van God hebben afgewezen, door Jezus Christus niet als hun verlosser en middelaar aan te nemen, verwijderd voor Gods aangezicht en verbannen naar de 'buitenste duisternis' waar het 'geween is en het tandengeknars'. Diegenen die de genade van God wel hebben aangenomen, zullen gerechtvaardigd zijn in Gods ogen en mogen voor eeuwig leven onder een nieuwe hemel, op een nieuwe aarde. Want de tegenwoordige hemel en aarde zullen vergaan door vuur, waarna God een nieuwe hemel en een nieuwe aarde tot aanschijn zal roepen. Er zullen geen zeeën meer zijn (Openbaring 21:1), de Zon en de Maan zullen nog wel bestaan, maar de aarde heeft hun schijnsel niet meer nodigen, omdat God door Zijn aanwezigheid de mensen zal verlichten. Uit de hemel, waar God verblijft, zal het Nieuwe Jeruzalem neerdalen en op aarde worden geplaatst. God zal te midden van de mensen komen wonen en 'alles in allen' zijn.
Volgens de orthodoxe leer binnen het christendom gaat de precieze aard van deze toestand het menselijke bevattingsvermogen te boven. De in ruimte en tijd begrensde menselijke geest zou geen werkelijk besef kunnen hebben van de goddelijke eeuwigheid en oneindigheid.
Het begrip weerspiegelt de hooggespannen verwachtingen bij de vroege christenen, die ervan overtuigd waren dat de wederkomst van Christus nog tijdens hun leven zou plaatsvinden. In de latere theologie werd de passage gebruikt als een argument voor de orthodoxe leer dat de wederopstanding in een fysieke, stoffelijke vorm plaatsvindt en niet slechts een spiritueel karakter draagt, zoals veel gnostici en Neoplatonisten beweerden.