Eeke van Nes

Haar jeugd bracht Van Nes door in Noorwegen. Haar overgrootvader Jan Thomée speelde zestien keer in het Nederlands voetbalelftal. Hij had de bijnaam Het Kanon. Van Nes is afgestudeerd in de biotechnologie en werkte na haar sportieve loopbaan voor een biotechnologisch farmaceutisch bedrijf.

Bij de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta won Van Nes met haar toenmalige roeipartner Irene Eijs de bronzen medaille in de dubbeltwee. Vier jaar later, bij de Spelen van Sydney, behaalde ze twee zilveren medailles: in de dubbeltwee met Pieta van Dishoeck en met de vrouwen-acht. Na 'Sydney' beëindigde Van Nes haar roeiloopbaan.

Van Nes' erelijst vermeldt ook ereplaatsen bij de wereldkampioenschappen. Zo eindigde ze bij de WK van 1995 als tweede in de dubbeltwee, en als derde in de dubbel vier. Bij de mondiale titelstrijd van 1999 werd ze derde in de dubbeltwee. In 1998 schreven Van Nes en Van Dishoeck bovendien de wereldbeker op hun naam, een jaar later eindigden ze als tweede in het eindklassement van die internationale wedstrijdreeks.

Van Nes komt uit een zogeheten 'roeifamilie'. Haar vader Hadriaan won bij de Spelen van 1968 in Mexico-Stad een zilveren medaille in de twee met stuurman. Haar moeder Meike de Vlas werd in 1964 tweede bij de Europese kampioenschappen roeien (toen waren er nog geen wereldkampioenschappen roeien voor vrouwen)

In haar actieve tijd was ze aangesloten bij de studentenroeivereniging D.S.R.V. Laga in Delft.