Dora Maar

Dora Maar, alias Henriette Theodora Markovitch (Tours, 22 november 1907 – Parijs, 16 juli 1997) was een Frans fotografe en schilderes, die tevens bekend werd als minnares en muze van Pablo Picasso.

Dora Maar
Persoonsgegevens
Volledige naamHenriette Theodora Markovitc
Geboren22 November 1907
Overleden16 juni 1997
GeboortelandFrankrijk
Beroep(en)Fotograaf
Kunstschilder
Oriënterende gegevens
Stijl(en)Surrealisme
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Haar vader was van Kroatische afkomst en haar moeder was een Franse. Zelf groeide ze op in Argentinië en Frankrijk. Vanaf mei 1931 noemt ze zichzelf Dora Maar. Ze werd beroemd als fotografe en gaat later ook schilderen. Ze maakte reclame- en modefotografie voor opdrachtgevers als Le Figaro illustré, waarbij zij surrealistische technieken – zoals fotocollages, fotomontages en fotogrammen – toepaste in commerciële fotografie.

Aanvankelijk was voor de surrealisten niet evident hoe fotografie als medium binnen hun beweging paste; in het surrealisme ligt de nadruk immers op subjectieve gewaarwordingen, terwijl fotografie te boek stond als een feitelijke vorm van documentatie. Maar vond een oplossing door te werken met extreme close-ups en onverwachte fotomontages, waardoor het bekende in een geheel nieuw licht kwam te staan. Daarmee leverde zij een belangrijke bijdrage aan het surrealisme. Zij was een van de weinige fotografen die te zien was op surrealistische overzichtstentoonstellingen in de jaren dertig in Tenerife, Parijs, Londen, Amsterdam, New York en Japan.[1]

In 1935 ontmoet zij Pablo Picasso. Zij is dan 29 en hij 55 jaar oud. Ze stimuleren elkaar om nieuwe artistieke paden te bewandelen. Zij leert Picasso de complexe 'cliché verre' techniek – een combinatie van fotografie en drukwerk die hem al jaren intrigeerde. Hij stimuleert haar om weer te gaan schilderen, een medium waarin ze de rest van haar leven zal blijven werken. Van 11 mei tot 4 juni 1937 documenteert Maar de voortgang van Picasso's schilderij Guernica. Tot dat moment was Picasso's werk niet expliciet politiek, maar door de invloed van Maar verandert dat. Vanuit de studies voor Guernica ontstaan The Weeping Woman, waarvoor Maar model stond. Negen jaar lang is Maar Picasso's model, muze en buitenechtelijke partner.

Van 1944 tot 1997 woonde ze in Ménerbes (Vaucluse), waar ze een atelier had. Pas na haar dood in 1997 wordt de reikwijdte van haar werk erkend.

Nalatenschap

Hoewel Maar aanvankelijk vooral bekendstond als de muze van Picasso, werden na haar dood in 1997 verschillende retrospectieven aan haar werk gewijd, waaronder in het Haus der Kunst, München, 13 oktober 2001 – 6 Januari 2002; Centre de la Vieille Charité, Marseille, 20 januari – 4 mei 2002; Centre Cultural Tecla Sala, Barcelona, 15 mei – 15 juli 2002. In seizoen 2019-2020 reist een grote overzichtsexpositie met haar werk van het Centre Pompidou in Parijs, 5 juni 2019 – 29 juli 2019, via het Tate Modern in Londen, 19 november 2019 – 15 maart 2020, naar het Getty Museum in Los Angeles, 21 april 2020 – 26 juni 2020.

Literatuur
  • Mary Ann Caws. Dora Maar with & without Picasso. 2000 London. ISBN 0-50051-009-1
  • James Lord. Picasso and Dora: A memoir. 1997 New York. ISBN 0-75380-249-X
  • Alicia Dujovne Ortiz. Dora Maar : prisonnière du regard. 2003 Parijs : Bernard Grasset. 358 p. ISBN 2-246-60791-4
  • Joyce Roodnat. ‘Eerbetoon voor een vrijgevochten surrealist’. In: NRC Handelsblad, 13 november 2019.

Referenties
  1. Dora Maar, Tate Modern, programmafolder, 2019.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.