Dikdiks

Vrouwtjes dikdiks zijn iets groter dan de mannetjes. De mannetjes hebben hoorns, welke licht (zo'n 3  tot 7.5 cm), naar achteren zijn gebogen. Het hoofd van de dikdik lijkt vaak wat groot in verhouding tot het kleine lichaam. Het bovenste deel van het lichaam is grijs-bruin, terwijl de lagere delen van het lichaam, inclusief de benen, buik, borst en flanken, lichtbruin zijn. Veel dikdiks hebben een vage ring rond hun ogen die doorloopt tot een streep. Dikdiks hebben achter onder de staart een hartvormige, lichte vlek die bedoeld is om bij alarm de groep te kunnen alarmeren.

Dikdiks zoeken een leefomgeving waar een voldoende hoeveelheid eetbare grassen en struiken zijn, maar geven de voorkeur aan gebladerte dat niet al te groot is om hun gezichtsveld niet te beperken. Ze leven op open vlaktes tussen andere graseters zoals de giraffes en de antilopen. Dikdiks leven op uiteenlopende plaatsen van dicht bos tot open vlakte, maar ze moeten goede schutmogelijkheden hebben hoewel niet te veel hoog gras of hoge planten. Ze verplaatsen zich als het gras te hoog groeit voor hen om de omgeving te overzien. Ze leven gewoonlijk in paren op een territorium van zo'n 50 km² groot. De territoria zijn vaak in laaggroeiend struikgewas tussen droge, stenige rivierbeddingen waar voldoende schuilplaatsen zijn. Dikdiks hebben een aantal paden door en rond de grenzen van hun territorium om andere dikdiks, voornamelijk vrouwtjes, weg te houden.

Dikdiks zijn herbivoren, ze eten gebladerte, scheuten, fruit en bessen. Dikdiks halen een voldoende hoeveelheid water uit hun voedsel voor hun waterbehoefte, waardoor drinken niet nodig is. Dankzij de speciale vorm van hun hoofd zijn ze in staat om bladeren te eten tussen de stekels van de acaciabomen, en om zich te voeden terwijl ze hun kop hoog kunnen houden om eventuele roofdieren in de gaten te houden.

Dikdiks vormen monogame relaties binnen een afgebakend territorium. Bij de geboorte wegen de jongen zo'n 1,5 lb (0,7 kg), en bereiken volwassenheid in zes tot acht maanden.

Dikdiks worden voornamelijk bejaagd door varanen, adelaars, pythons, kleinere katten zoals de caracal, en leeuwen, cheeta's, hyena's, wilde honden, jakhalzen en mensen.

Er zijn vier soorten dikdiks:

• Madoqua guentheri Günther, 1894 — Guenthers dikdik
• Madoqua kirkii (Günther, 1880) — Kirks dikdik
• Madoqua piacentinii Drake-Brockman, 1911 — Zilverdikdik
• Madoqua saltiana (Desmarest, 1816) — Saltdikdik

• Dikdik: Wildlife summary from the African Wildlife Foundation

• (en) The African Wildlife Foundation
• (en) The Living Africa

Zie de categorie Madoqua van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.