Dierenmishandeling
Dierenmishandeling omvat alle niet-noodzakelijke handelingen en alle verwijtbare nalatigheden van mensen, waardoor dieren pijn aangedaan, letsel toegebracht, of ernstig in hun welzijn benadeeld worden. De term "dierenmishandeling" wordt ook in meer enge zin gebruikt, namelijk ter aanduiding van een strafbaar feit, dat zich voordoet, wanneer bij de behandeling van dieren een of meer strafrechtelijke regels, die op dit gebied gelden, worden overtreden. Het mishandelde dier kan zowel wild als tam zijn, en zowel het eigen dier als dat van een ander.
Niet alleen dierenwelzijnswetten kunnen het mishandelen van een dier juridisch sanctioneren. Aangezien dieren juridisch als objecten gelden, kan het mishandelen van het dier van een ander, wanneer dit blijvend schade toebrengt of het dier overlijdt, gelden als het delict vernieling. Daarbij kan het gelden als een onrechtmatige daad of wanprestatie. Men kan bij dit laatste bijvoorbeeld denken aan mishandeling in een kennel waarin een baasje zijn hond tegen betaling laat verblijven tijdens zijn vakantie. Het is overigens ook mogelijk een dier te 'beschadigen' zonder het te mishandelen, bijvoorbeeld door na te laten een renpaard te trainen waardoor het uit vorm raakt.
"Niet noodzakelijk"
Over de betekenis van "niet noodzakelijk" in dit verband, bestaat geen eensgezindheid. Sommigen menen dat hier alleen nalatigheid en kwelzucht (sadisme) onder vallen, anderen rekenen er ongerief veroorzaken en doden voor medische en/of economische doeleinden (vivisectie) toe.
Evenzo wordt de noodzaak van doden voor het verkrijgen van vlees en van dierlijke materialen (zoals bont) van bepaalde zijden ontkend. Deze kwestie speelt eveneens rond de bejegening van dieren in de recreatieve sfeer; onder andere stierenvechten, vossenjacht, kwelspelen, sportvissen en het gebruik van circusdieren kennen zowel een sterke voor- als tegenlobby. Voorstanders zien het als onschuldig vermaak of traditie, tegenstanders als (nodeloze) dierenkwelling. De bio-industrie is eveneens een heet hangijzer: hoewel de dieren in goede gezondheid verkeren wordt door tegenstanders betoogd dat ze lijden omdat ze in een dergelijke kleine ruimte niet de kans krijgen hun natuurlijk gedrag te vertonen, waardoor ze lijden.
Het fokken van rasdieren kan eveneens gezien worden als dierenmishandeling. Hoewel de kopers dierenliefhebbers zijn en hun huisdieren een mooi leven willen gunnen, wordt vaak met de nauw verwante individuen gefokt waardoor erfelijke afwijkingen kunnen ontstaan. Bovendien wordt soms gefokt op eigenschappen die nadelig voor de gezondheid van de dieren zijn maar voordelig voor de portemonnee van de fokker omdat de mensen dit lief en schattig vinden, zoals het lange lichaam van de teckel waardoor deze rugproblemen kan ontwikkelen, de enorme grootte van Deense doggen met als gevolg hartproblemen en een kans op maagtorsie, de ingedeukte snuiten van buldogs en Perzische katten met ademproblemen tot gevolg.
Een ander discussiepunt is seks met dieren, bestialiteit. Tegenstanders zien het als tegennatuurlijk, bovendien kan een dier geen toestemming geven. Daarbij kunnen dieren door anatomische incompatibiliteit ernstige verwondingen oplopen en overlijden. Voorstanders menen echter dat een dier weg degelijk kan instemmen of weigeren (door weg te lopen, te grommen, te trappen of te bijten). Een seksuele relatie tussen mens en dier zou een uiting van liefde zijn, en een dier pijn doen is wel het laatste wat een echte zoofiel zou willen. Hoe het ook zij, een aantal landen heeft bestialiteit evenals dierenporno separaat strafbaar gesteld. Wanneer dit niet het geval is kan seks met een dier strafrechtelijk worden vervolgd als dierenmishandeling indien het dier gezondheidsschade of pijn van de handeling ondervindt.
Het kwellen van kleinere ongewervelde dieren zoals mieren met een vergrootglas verbranden, zout op slakken strooien of vliegen de vleugels uittrekken wordt weliswaar als mishandeling en als laakbaar gezien, maar over het algemeen niet juridisch aangepakt.
Wetgeving
Zie het artikel over de Nederlandse Gezondheids- en welzijnswet voor dieren.
Vormen van dierenmishandeling
Vormen van juridisch erkende dierenmishandeling zijn onder andere:
- dieren toetakelen of verminken. Men kan denken aan slaan of schoppen, van grote hoogte duwen of laten vallen, mishandeling met objecten, beschieten met een luchtbuks of vuurwapen
- het gebruik van vergif op dieren voor andere doelen dan het bestrijden van ongedierte (bijvoorbeeld vergiftigd eten neerleggen voor de hond van de buren die telkens in de tuin poept)
- huisdieren verwaarlozen (bijvoorbeeld door ondervoeding, of gebrek aan veterinaire zorg bij ziekte). Ook het voor langere tijd zonder verzorging opsluiten, of het achterlaten van dieren (bijvoorbeeld een dier langere tijd in een afgesloten auto achterlaten tijdens warm weer), kan hieronder vallen. De meest schrijnende gevallen van verwaarlozing treft aan bij de zogenaamde dierverzamelaars die ten gevolge van een verzamelstoornis (meestal grote aantallen) huisdieren of vee kopen of in huis nemen en niet de capaciteiten hebben voor hen te zorgen, met een onhygiënische toestand tot gevolg waarin het huis vol dierenkadavers, urine en ontlasting ligt. De dieren zijn vaak ziek, ondervoed en getraumatiseerd en moeten soms na hun redding alsnog worden afgemaakt.
- een huisdier vrijlaten in de wetenschap dat het in de vrije natuur niet kan overleven
- de snorharen van een kat afknippen waardoor het dier volledig gedesoriënteerd raakt[1]
- de staart of oren bij honden en paarden couperen
- vissen met behulp van dynamiet
- vissen in een restaurant of viszaak levend in stukken hakken
- dieren onnodig doden (bijvoorbeeld een katteneigenaar die in plaats van zijn poes te laten steriliseren haar kittens eigenhandig doodt, of een hondenfokker die raspuppy's doodt die niet aan de standaard van het ras voldoen). Dierenartsen weigeren sowieso gezonde dieren te euthanaseren.
- (bont)dieren vangen met behulp van voetklemmen
- crush, een vorm van pornografie waarin kleinere dieren worden doodgetrapt
Zie ook
 |
Zie de categorie Dierenmishandeling van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |