Die lustige Witwe

Die lustige Witwe (De vrolijke weduwe) is de titel van een operette in drie bedrijven gecomponeerd door de Oostenrijks-Hongaarse componist Franz Lehár. Het libretto werd geschreven door de Oostenrijkse toneeldichters Victor Léon en Leo Stein, naar het blijspel L'attaché d'ambassade van Henri Meilhac. De plaats van handeling is Parijs rond 1900.

Voorblad

Die lustige Witwe werd voor het eerst opgevoerd in het Theater an der Wien in Wenen op 30 december 1905.

Voornaamste rollen

Baron Mirko Zeta, (bariton)
Valencienne (sopraan)
Graaf Danilo Danilowitsch (bariton/tenor)
Hanna Glawari (sopraan)
Camille de Rosillon (tenor)

Bekende melodieën

Ich bin eine anständige Frau
Jetzt geh' ich ins Maxim
Lippen schweigen
Viljalied

Verfilmingen

Die lustige Witwe werd meermaals verfilmd:

1918 - regie: Michael Curtiz
1925 - regie: Erich von Stroheim
1934 - regie: Ernst Lubitsch
1952 - regie: Curtis Bernhardt
1962 - regie: Werner Jacobs

Zie de categorie Die lustige Witwe van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.