Pensioenfonds Zorg en Welzijn

Het werd op 19 juni 1969 opgericht als PGGM (Pensioenfonds voor de Gezondheid, Geestelijke en Maatschappelijke belangen) om één pensioen als uniforme arbeidsvoorwaarde te realiseren voor de hele sector zorg en welzijn en om zo te zorgen dat pensioen geen concurrerende factor zou worden. In de loop der jaren zijn diverse pensioenfondsen die voor de sector werkzaam waren opgegaan in PGGM. Dat waren onder meer het katholieke pensioenfonds (PKI), het pensioenfonds zonder religieuze achtergrond (PVM) en het pensioenfonds voor diaconessen. Het pensioenfonds is in 1970 verplicht gesteld voor de ziekenhuizen en verpleeghuizen. Later zijn in de loop der jaren de overige sectoren opgegaan in PGGM. Het is sinds 1972 in Zeist gehuisvest.

Per 1 januari 2008 is de uitvoering van de pensioenen van het pensioenfonds afgesplitst. De uitvoeringsorganisatie ging apart verder als PGGM N.V. en de ledencoöperatie PGGM&Co. De belangrijkste reden hiervoor was dat pensioenfondsen geen aanvullende producten mogen aanbieden. Ook is het voor PGGM N.V. nu mogelijk om de uitvoering voor andere pensioenfondsen op zich te nemen.

Eind 2018 telde het Pensioenfonds Zorg en Welzijn ruim 24.700 aangesloten werkgevers (dit zijn de organisaties waarvan de werknemers automatisch deelnemer worden), circa 1,2 miljoen premiebetalende deelnemers, 1,1 miljoen gewezen deelnemers en 463.000 gepensioneerden. Het pensioenfonds had eind 2018 een beleggingsportefeuille van €199 miljard.[1] De pensioenverplichtingen bedroegen €204 miljard, waardoor de actuele dekkingsgraad uitkwam op 97,5%.

Pensioenfonds Zorg en Welzijn is een stichting, die bestuurd wordt door zes vakbondsvertegenwoordigers en zes werkgeversvertegenwoordigers uit de sector zorg en welzijn. Het bestuur wordt voorgezeten door een onafhankelijk voorzitter. Binnen de werknemersgeleding is ook de door gepensioneerden verkozen bestuurslid opgenomen. De raad van toezicht ziet toe op het functioneren van het bestuur. Daarnaast kent het bestuur een verantwoordingsorgaan (de pensioenraad) bestaande uit 45 personen komende vanuit werkgevers, deelnemers en gepensioneerden.

In juni 2018 kwam er kritiek op PFZW vanuit milieuorganisaties vanwege beleggingen in teerzandolie.[2][3] Peter Borgdorff, directeur van PFZW, reageerde op deze kritiek door te stellen dat de belangen in vervuilende bedrijven stapsgewijze worden afgebouwd en dat er door het fonds steeds meer in bedrijven wordt geïnvesteerd die duurzame energie opwekken.[4]