Deliberatieve democratie

Deliberatieve democratie is een vorm van publieke besluitvorming waarin informatievergaring, overleg en de uitwisseling van argumenten centraal staan. Het begrip werd voor het eerst gebruikt door Joseph M. Bessette in zijn publicatie Deliberative Democracy: The Majority Principle in Republican Government[1] uit 1981. Invloedrijke auteurs die aan de grondslag liggen van de idee van deliberatieve democratie zijn onder andere politiek filosoof John Rawls en socioloog Jürgen Habermas.

Oproep tot het instellen van deliberatieve democratie

Deliberatieve democratie is een aanvullend alternatief voor zowel directe democratie als vertegenwoordigende democratie. In een systeem van directe democratie beslissen alle kiesgerechtigde burgers over een bepaalde kwestie, doorgaans via referendum. In een systeem van vertegenwoordigende (representatieve) democratie verkiezen burgers vertegenwoordigers die een mandaat krijgen om in naam van de bevolking politieke knopen door te hakken. Bij deliberatieve democratie is het streefdoel met een diverse groep gewone burgers (vaak een representatieve steekproef van de bevolking, bepaald door loting) tot een politiek besluit te komen, nadat burgers adequaat geïnformeerd zijn over de problematiek en de nodige tijd kregen om met elkaar te overleggen over de best mogelijke oplossing. Burgers delegeren dus niet het besluitvormingsproces naar politici (zoals in een systeem van vertegenwoordigende democratie). Van burgers wordt evenmin verwacht dat ze meteen tot een individueel oordeel komen (zoals in een referendum).

Besluitvorming ontstaat bij deliberatieve democratie in een collectief proces waarbij argumentatie centraal staat. Dit overleg vindt plaats in relatief kleine groepen om daadwerkelijke actieve participatie en uitwisseling van argumenten te bevorderen. Bij deliberatieve democratie zijn betrokkenheid op het algemene belang en het verzekeren van een gelijke stem van alle deelnemers in het besluitvormingsproces centrale elementen.

Zie ook

G1000

Bronnen, noten en/of referenties

Caluwaerts, D., Erzeel, S. & Meier, P. (2010) Sekseverschillen in het praten over politiek, en normatieve gevolgen voor deliberatieve democratie - In: De stemmen van het volk: een analyse van het kiesgedrag in Vlaanderen en Wallonië op 7 juni 2009 / Deschouwer, Kris; Delwit, Pascal; Hooghe, Marc; a.o. . - Brussel : VUBPress, 2010 . - ISBN 978-90-5487-735-6. - p. 201-220 ()
Geenens, R. & Tinnevelt, R. (2007) De stem van het volk. Democratie als gesprek. Lannoo Campus. ISBN 978-90-209-6712-8 (^{[dode link]})
Van Stokkum, B. (2006). Rituelen van beraadslaging: reflecties over burgerberaad en burgerbestuur. Amsterdam: Amsterdam university press.

Noten

Deliberative Democracy: The Majority Principle in Republican Government in How Democratic is the Constitution?, ed. Robert Goldwin and William Shambra (American Enterprise Institute, 1981)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Deliberative Democracy: The Majority Principle in Republican Government in How Democratic is the Constitution?, ed. Robert Goldwin and William Shambra (American Enterprise Institute, 1981)