David Soul

David Soul, geboren als David Richard Solberg (Chicago (Illinois), 28 augustus 1943), is een Amerikaans-Brits acteur en zanger die het best bekend is voor zijn rol als de uit Californië afkomstige rechercheur Ken 'Hutch' Hutchinson (de tegenspeler en boezemvriend van Paul Michael Glaser) in de serie Starsky and Hutch (1975-1979).

David Soul
David Soul (links) in Starsky and Hutch
Algemene informatie
Volledige naamDavid Richard Solberg
GeborenChicago (Illinois), 28 augustus 1943
Land Verenigde Staten
 Verenigd Koninkrijk
Werk
Beroep1967-heden
(en) IMDb-profiel
Portaal    Film

Levensloop

Zijn vader, Richard Solberg, was een lutherse dominee die tijdens de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog een hooggeplaatste afgevaardigde was bij de Lutherse Wereldfederatie. Zijn moeder is zangeres. Zijn broer is ook een lutherse dominee en sociaal activist. Gedurende hun jeugd is de familie Solberg vaak verhuisd.

Soul kreeg naamsbekendheid als de mysterieuze "Covered Man" bij The Merv Griffin Show uit 1967 waar hij een paar keer optrad met een skibril op en verklaarde "Mijn naam is David Soul en ik wil bekendstaan om mijn muziek".

In de televisieserie Here Come the Brides (uitgezonden tussen 1968 en 1970) speelde Soul de nuchtere Joshua Bolt en in 1971 en 1974 speelde hij twee keer de rol van Doug in de serie Owen Marshall: Counselor at Law. De status van superster verwierf hij toen hij rechercheur Hutchinson speelde in Starsky and Hutch. Ook had hij gastoptredens bij series als I Dream of Jeannie, McMillan and Wife, Cannon, Gunsmoke, World War III-miniserie, Star Trek en The Streets of San Francisco. In 1973 was hij de tegenspeler van Clint Eastwood in de film Magnum Force. Soul speelde ten slotte ook nog de hoofdrol in de, op het gelijknamige boek van Stephen King gebaseerde film Salem's Lot (1979) geregisseerd door Tobe Hooper, in deze horrorfilm neemt hij het op tegen een bende vampiers welke hun intrek nemen in een oud huis.

Na een succesvolle zangcarrière, waaronder zijn nummer 1-hits als "Don't Give Up On Us" (april 1977) en "Silver Lady" (oktober 1977), leidde Soul gedurende de jaren 1980 een obscuur leven waarin hij een lang gevecht aanging met alcoholisme. Onlangs verscheen hij nog in diverse Amerikaanse televisieseries, waar hij een betrekkelijk kleine rol in had.

In de jaren 1990 verhuisde Soul naar Londen en begon daar een nieuwe carrière op het toneel van West End. Hij maakte in 1997 succesvol deel uit van Martin Bells verkiezingscampagne. In september 2004 kreeg hij de Britse nationaliteit, maar behield zijn Amerikaanse staatsburgerschap en de banden ermee. Hij is een enorme fan van het Engelse voetbal en is een aanhanger van Arsenal FC. Hij is vier keer getrouwd geweest en had een langdurige relatie met Alexa Hamilton. Drie van de huwelijken waren met actrices: Karen Carlson, Patty Sherman en Julia Nickson-Soul. Hij heeft zes kinderen: vijf zoons en een dochter. Zijn broer, Daniel Solberg, is predikant in de St. Paulus Lutheran Church in San Francisco, Californië.

Op 12 juli 2004 nam hij de rol over van Jerry Springer in Jerry Springer - The Opera in het Cambridge Theatre te Londen. Ook stond hij op West End (in het Criterion Theatre), waar hij Mack speelt in de musical Mack and Mabel, een nieuwe productie van Jerry Herman, geregisseerd door John Doyle; Janie Dee vertolkt de rol van Mabel. Ook in 2004 vertolkte hij de rol van Andrew Pennington, naar het boek Death on the Nile van Agatha Christie.

In 2012 speelt hij mee in de aflevering "The Indelible Stain" in de politieserie Lewis.

Citaat

Mensen denken in het begin een beetje vreemd over me; een blonde Noor met blauwe ogen die Mexicaanse volksliedjes zingt, maar ik deed er mijn voordeel mee en kreeg een baan. En zo werd de muziek mijn toegang tot onderwijs.

Discografie

Singles

  • "Don't Give Up On Us" (1976) - GB nr. 1, VS nr. 1
  • "Going in with my eyes open" (1977) - GB nr. 2, VS nr. 54
  • "Silver Lady" (1977) - GB nr. 1, VS nr. 52
  • "Let's have a quiet night in" (1977) - GB nr. 8
  • "It sure brings out the love in your eyes" (1978) - GB nr. 12

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19
Don't Give Up On Us1897-1796------------------
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.