Damp
De term damp kan verschillende betekenissen hebben.
Natuurkundig
In de natuurkunde verstaat men onder damp de gasvormige toestand van een stof bij een temperatuur lager dan de kritische temperatuur. Onder deze kritische temperatuurgrens blijft het mogelijk de stof door drukverhoging in de vaste of vloeibare aggregatietoestand te brengen, daarboven niet meer.
Het bekendste voorbeeld is water, dat een kritische temperatuur heeft van 647 K. In de natuurkunde noemt men de gasvormige aggregatietoestand van het in de atmosfeer aanwezige water waterdamp, en aangezien de luchttemperatuur ver onder de 647 K blijft is het altijd mogelijk, door verhoging van de partiële gasdruk, gasvormig water vloeibaar of vast te maken.
Waterdamp in dagelijks taalgebruik
In de dagelijkse praktijk wordt de term 'waterdamp' gebruikt voor condensdruppeltjes die ontstaan wanneer er een faseovergang van (natuurkundige) damp naar vloeistof ergens in de lucht heeft plaatsgevonden, meestal door temperatuurverlaging. Door het grote contactoppervlak van de gasvormige watermoleculen aan de veel koelere lucht condenseert het gasvormige water tot vloeibare (!) 'waterdamp' (condens). Condens wordt zichtbaar als druppeltjes in de vorm van wolken, mist of nevel, boven een kokende fluitketel, bij uitademen in koude lucht.
In de volksmond wordt waterdamp/condens abusievelijk ook wel 'rook' genoemd. Rook is echter een heterogeen mengsel van een vaste stof (roet) in een homogeen gasmengsel (lucht). Een meer adequate term is 'nevel': een heterogeen mengsel van een vloeistof (water) in een homogeen gasmengsel (lucht).
Zie ook
 |
Zie de categorie Steam (pure water vapor) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |