Daan Heerma van Voss

Daniel Jan (Daan) Heerma van Voss (Amsterdam, 20 januari 1986) is een Nederlandse schrijver en interviewer.

Daan Heerma van Voss
Daan Heerma van Voss (Feest der Letteren 2015)
Algemene informatie
Volledige naamDaniel Jan Heerma van Voss
GeborenAmsterdam, 20 januari 1986
Land Nederland
Beroepschrijver, interviewer
Werk
Bekende werkenEen zondagsman
OnderscheidingenDe Tegel (2011)
Dbnl-profiel
Website
Portaal    Literatuur

Familie

Heerma van Voss is de oudere broer van schrijver Thomas Heerma van Voss en zoon van oud-omroepbaas Arend Jan Heerma van Voss en hoogleraar sociologie Christien Brinkgreve. In oktober 2014 is een documentaire (Privéterrein, gemaakt door Pieter Verhoeff) over het schrijversgezin uitgezonden op de Nederlandse televisie.[1] Hij is familie van industrieel en luchtvaartpionier Sybrand Heerma van Voss. In 2015 verscheen Ultimatum, een thriller die Heerma van Voss schreef met zijn broer Thomas Heerma van Voss.

Loopbaan

Heerma van Voss doorliep het Vossius Gymnasium in Amsterdam-Zuid. Van 2004 tot 2005 woonde hij in Italië. In 2009 bundelden Heerma van Voss en Daniël van der Meer hun in De Groene Amsterdammer gepubliceerde interviewreeks De Kloof. In 2010 verscheen een manifest: Wat we missen kunnen, geschreven opnieuw met Van der Meer en ook met Reinjan Mulder. Vanaf 2010 verschijnen van zijn hand regelmatig artikelen in nationale en internationale kranten en weekbladen.

Literair werk

In september 2010 volgde Heerma van Voss’ literaire debuut bij uitgeverij Atlas: de roman Een zondagsman. In 2011 ontving hij samen met Daniël van der Meer De Tegel, prijs voor de beste journalistiek van het jaar (categorie interview), voor hun reeks Het Decennium in De Groene Amsterdammer.[2] Verder schreef hij verhalen en artikelen voor onder meer nrc.next, de Volkskrant, Das Magazin, Vrij Nederland, De Morgen, het Zweedse Dissidentbloggen, Pen International, de Amerikaanse Vogue en The New York Times. In 2012 publiceerde hij Zonder tijd te verliezen, waarvan in september 2014 een vijfde druk verscheen. In de erotisch-literaire trilogie waaraan drie schrijvers meewerkten, schreef hij het derde deel waarin het hoofdpersonage 70 is.[3] In 2013 verscheen bij De Bezige Bij de roman De Vergeting, over Heerma van Voss’ geheugenverlies in één dag.[4][5] Bij de opnames van Nova College Tour noemde A.F.Th. van der Heijden Heerma van Voss een van de grootste literaire talenten van het land.[6] In 2014 volgde Het Land 32, dat zowel zeer geprezen als fel bekritiseerd werd.[7] In 2014 behoorde Heerma van Voss tot De Tien, een door Das Magazin gemaakte selectie van de beste schrijvers geboren in of na 1980.[8] Tussen 8 en 16 december 2014 maakte Heerma van Voss een ervaringsverslag van zijn verblijf in Israël dat hij op 2 januari 2015 publiceerde in NRC-Next. In april verscheen een grote reportage over zijn embedded-bezoek aan het Nederlandse legercontingent in Mali, verschenen in De Volkskrant, getiteld 'Onder Blauwhelmen'. In mei 2015 verscheen de met broer Thomas Heerma van Voss geschreven thriller Ultimatum. Oktober 2015 kwam het reisessay Een verlate reis uit, dat enerzijds een reisverhaal is over Heerma van Voss' bezoek aan de Auschwitz-herdenking van januari 2015, en anderzijds de geschiedenis verhaalt van Daan de Jong, naar wie Heerma van Voss vernoemd is. Daan de Jong was de neef van vermaard oorlogshistoricus Loe de Jong. Amos Oz noemde Een verlate reis 'een ontroerend, pijnlijk en subtiel werk vol compassie'[9] In 2016 verscheen De Laatste Oorlog, dat in meerdere talen werd vertaald. De Morgen schreef over het boek: 'De Laatste Oorlog is een kruising tussen Arnon Grunberg, Leon de Winter en Harry Mulisch.' De Volkskrant oordeelde: 'Wat overtuigt is de grote greep. Eindelijk een personage dat hándelt in plaats van verlamd toe te kijken. De laatste oorlog is een fabel in clair-obscur over hoe mensch te zijn in onzekere tijden.’[10] De Spaanse krant La Razon noemde het een belangrijke Europese roman.[11] In oktober 2017 publiceerde Heerma van Voss op Blendle het digitale boekje Kleur Bekennen over racisme in Nederland, en in het bijzonder over de Zwarte Pietdiscussie.[12] In twee dagen werd het meer dan 12.000 keer gedownload.[13]

Eerbewijzen

Een zondagsman werd genomineerd voor de Anton Wachterprijs 2012. Voor de serie Het Decennium ontving Heerma van Voss in 2011 De Tegel. Het Land 32 werd genomineerd voor de Halewijnprijs en de Cutting Edge Award.

Bibliografie

  • 2009 – De Kloof (interviews) [samen met Daniël van der Meer]
  • 2010 – Wat we missen kunnen. Een manifest tegen de overdaad [met Van der Meer en Reinjan Mulder]
  • 2010 – Een zondagsman (roman)
  • 2012 – Zonder tijd te verliezen (roman)
  • 2013 – De Vergeting (roman)
  • 2013 – 70 (derde deel uit de trilogie 25 45 70, eerdere delen van Jamal Ouariachi en David Pefko)
  • 2014 – Het Land 32 (roman)
  • 2015 – Ultimatum (thriller) (in co-auterschap met zijn broer Thomas Heerma van Voss)
  • 2016 – De Laatste Oorlog (roman)
  • 2018 – Noem het liefde (roman)

Mijn leven als dief

In mei 2019 verscheen in Volkskrant Magazine het artikel Mijn leven als dief van Heerma van Voss waarin hij bekende van kinds af aan zeer vaak winkeldiefstal te hebben gepleegd. Na wat diefstalletjes als tiener kwam hij pas echt op gang in zijn studententijd. Toen zijn ouders kwamen eten bekende hij dat zowel het eten als het bestek allemaal gestolen was. Hij vond het prachtig dat ze het toch opaten, omdat ze volgens hem daarmee het morele recht verloren om hem nog op het gesteel aan te spreken. Op het moment van schrijven steelt hij nog steeds, en wel dagelijks, zo schrijft hij: in elke supermarkt waar hij komt steelt hij een dure energiereep; deze hopen zich thuis op, want hij vindt ze niet eens lekker. Hij realiseert zich dat hij na de publicatie ermee zal moeten stoppen.[14] Desgevraagd verzekert hij de redactie dat het geen fictie is. Er is veel kritiek op niet alleen het stelen, maar ook het gebrek aan getoond berouw. Heerma van Voss antwoordt dat hij wel degelijk berouw heeft.[15]

Zie de categorie Daan Heerma van Voss van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.