Cuscuta

Alle soorten van het geslacht zijn eenjarige klimmende parasitaire planten, die groeien op hun waardplant in een draadachtige structuur. Per soort verschilt de waardplant.

Na kieming van het zaad wordt er een wortel gevormd. Zodra de zaailing een geschikte waardplant gevonden heeft, verdwijnt de wortel. Vindt de zaailing binnen de eerste paar dagen geen waardplant dan sterft hij. Wanneer warkruid contact maakt met zijn waardplant, draait de plant zich om zijn gastheer en dringt hij de vaten van stengel met boorwortels binnen. Hierdoor krijgt warkruid zijn voedingstoffen en heeft de plant geen contact meer nodig met de bodem.

Volwassen planten hebben geen of sterk gereduceerde bladeren (2 mm grote schubjes) en bladgroen is nauwelijks aanwezig. De planten zijn vaak geel, oranje of rood van kleur.

De witte bloemen zijn tweeslachtig, radiaal symmetrisch en meestal vier of vijftallig. De bloemkroon is buisvormig.

Warkruid is het enige parasitaire geslacht in de familie van de windeplanten. Het geslacht wordt soms ondergebracht in de Warkruidfamilie (Cuscutaceae). De Angiosperm Phylogeny Group heeft het geslacht echter na moleculair genetisch onderzoek ondergebracht bij de Windefamilie.

De volgende soorten komen in België en Nederland voor:

• Groot warkruid (Cuscuta europaea)
• Hopwarkruid (Cuscuta lupuliformis)
• Klein warkruid (Cuscuta epithymum)
• Oeverwarkruid (Cuscuta gronovii)
• Veldwarkruid (Cuscuta campestris)

Cuscuta suavolens komt adventief voor in België.

Verdwenen uit België[1] en Nederland:

• Vlaswarkruid (Cuscuta epilinum)