Chloor-36

Chloor-36 bezit een halveringstijd van 301.000 jaar. Het vervalt door 98,1% tot de pseudostabiele isotoop argon-36 (theoretisch gezien kan deze verder vervallen tot de stabiele isotoop zwavel-36):

${\displaystyle \mathrm {^{36}_{17}Cl\ \longrightarrow \ _{18}^{36}Ar\ +\ e^{-}\ +\ {\bar {\nu }}_{e}} }$

De vervalenergie bedraagt 709,682 keV. De rest van de isotopen vervalt tot zwavel-36:

${\displaystyle \mathrm {^{36}_{17}Cl\ \longrightarrow \ _{16}^{36}S\ +\ e^{+}\ +\ \nu _{e}} }$

De vervalenergie hiervan bedraagt 120,017 keV.

Door de lange halfwaardetijd is chloor-36 uitermate geschikt bij de datering van grondwaterlagen en andere geologische en hydrologische verschijnselen (tussen 60.000 en 1 miljoen jaar oud).