Chinese Exclusion Act

De Chinese Exclusion Act was een Amerikaanse federale wet die in werking trad op 6 mei 1882 en de immigratie van Chinezen naar Amerika aan banden legde. De wet volgde op het Angell-verdrag uit 1880, dat een aanpassing was van het Burlingame-verdrag uit 1868, dat China de status van meest begunstigde natie had gegeven. De wet voorzag in een immigratiestop voor een periode van tien jaar. Met de Geary Act uit 1892 werd dit verlengd en in 1902 werd de stop permanent.

Chinese Exclusion Act of 1882
Eerste pagina
CiteertitelChinese Exclusion Act of 1882
TitelAn Act to execute certain treaty stipulations relating to Chinese
ToepassingsgebiedImmigratie
RechtsgebiedPubliekrecht
StatusIngetrokken
Goedkeuring en inwerkingtreding
Ingediend op12 april 1882
Aangenomen doorHuis van Afgevaardigden op 17 april 1882; Senaat op 3 mei 1882
Ondertekend op6 mei 1882
Gepubliceerd inPub.L. 47-126
Ingetrokken/
opgeheven op
17 december 1943
Geschiedenis
Opgevolgd doorGeary Act
Portaal    Mens & maatschappij

In 1943 werd de wet vervangen door de Magnuson Act die Chinezen meer rechten gaf, waaronder naturalisatie. Grootschalige immigratie door Chinezen werd echter pas weer mogelijk met de Immigration and Nationality Act of 1965.

Bronnen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Chinese Exclusion Act op de Engelstalige Wikisource.
Zie de categorie Chinese Exclusion Act van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.