Charles Lévêque

Sint-Pieterskerk (Turnhout)
Detail van het glasraam in de kruisbeuk door
Charles Lévêque.

Sint-Laurentiuskerk (Lokeren)
Glasraam: "De marteling en verheerlijking van Laurentius" door Charles Lévêque (1875).

Sint-Laurentiuskerk (Lokeren)
Glasraam: "De kroning van Maria" (1875).

Charles werd geboren als onecht kind van mevrouw Olive Adélaïde Hubert die voor haar kostwinning het beroep van naaister uitoefende in Parijs. Over zijn natuurlijke vader zijn geen gegevens bekend. Op woensdag, 15 oktober 1823 -dit was ruim twee jaar na zijn geboorte- trad zijn moeder in het huwelijk met zijn voedstervader, Charles Isidore Lévêque. Het kind Charles ontving aldus benevens de familienaam van de moeder, ook de naam van zijn pleegvader en zo werd voorkomen dat het als bastaard door het leven zou gaan. Alhoewel officieel gehuwd, leefden de ouders toch het grootste deel van de tijd gescheiden. Vader was namelijk metaalbewerker in Beauvais, ver van Parijs verwijderd, en vermoedelijk leefde zoon Charles meer bij zijn vader dan bij moeder want hij oriënteerde zich naar een technisch ambacht dat hij wellicht in vaders werkplaats had geleerd.

Op 27 september 1842, als jonge volwassene, toen hij inwoonde bij zijn vader, trad Charles in het huwelijk met winkeljuffrouw Maria Florentina Miller. Uit deze gemeenschap werd een kindje geboren maar het geluk was van korte duur, want de baby overleed reeds na enkele dagen en de moeder stierf zowat een decennium later, op zaterdag, 15 december 1855.

Alleen door het leven gaan was voor Charles geen optie. Bijgevolg verenigde hij zich na verloop van tijd wederom in de echt, ditmaal met Stéphanie Petit, die hem in 1859 een eerste zoon schonk: Léon Charles Stéphane.

Getuige van dit huwelijk was Hubert Joseph Henri Miller, een 40-jarige glasschilder, broer van Charles overleden echtgenote. Het was wellicht onder invloed van deze schoonbroer, dat Charles vanaf 1859 de nodige kennis vergaarde voor een meer kunstzinnig beroep, glazenier.

Op oudejaarsdag 1865 zag zijn jongste zoon Charles Eugène het levenslicht. In familiaal gezelschap van zijn echtgenote Stephanie en van deze zoon, bracht Charles het einde van zijn leven door. Hij overleed in 1889 op 68-jarige leeftijd.

In 1860 nam Charles Lévêque deel aan een kunsttentoonstelling alwaar hij een zilveren medaille verwierf, omwille van de restauratie der glas-in-loodramen in de kerk van Chevrières (Oise).

In 1867 en 1878 nam hij deel aan de Wereldtentoonstellingen te Parijs. Op 30 juni 1869 werd hij lid van de gemeenteraad van Beauvais en gelijktijdig benoemde de overheid hem ridder in de Nationale orde van het Legioen van Eer, de hoogste onderscheiding in Frankrijk.

Louis Koch engageerde zich anno 1878 als vennoot in de onderneming. Hij volgde Charles Lévêque mettertijd op en gaf het bedrijf een internationaal allure. Bij het overlijden van Koch in 1904 werd de firma eigendom van Houille Père et fils.

Van Charles Lévêque zijn de volgende woonplaatsen bekend:

• 1821: Parijs, passage Saint-Pierre-Amelot (als baby, bij zijn moeder);
• 1842: Beauvais, rue Saint Jean (bij zijn vader);
• 1846, 1851: Beauvais, rue du Chariot d'Or;
• 1856: Beauvais, rue du Chariot d'Or 10 (als weduwnaar);
• ~1865: Beauvais, route de Pontoise 28 (hertrouwd).

Zijn werkplaats was van 1858 tot 1888 gelegen te Beauvais in de rue du Christ-d'Or. In 1940 ging het atelier en zijn archieven verloren in de Grote Brand van Beauvais.