Catechese

Catechese (Lat. catechesis, Gr. katèchèsis, mondeling onderricht) betekent godsdienstonderwijs[1]. Historisch gezien gebeurde dit vaak in de vorm van vraag en antwoord met behulp van een catechismus. Degene die onderricht geeft noemt men een catecheet. In de catechese is er ruimte voor dialoog tussen de leerling en de catecheet.

In de Rooms-Katholieke Kerk gaf het Concilie van Trente een belangrijke impuls aan de catechese. Voor het uitreiken van de eerste communie en voor het toedienen van het vormsel krijgen de kinderen en catechumenen een belangrijke periode van catechese. Sinds 1979 maakt de apostolische exhortatie Catechesi Tradendae[2] een onderscheid tussen catechese met oog op inwijding en godsdienstonderwijs ten behoeve van alle, ook niet-katholieke, leerlingen. Een voorbeeld van catechese ontstaan in de Katholieke Kerk die vervolgens onder protestantse kerken is verbreid, is de Catechese van de Goede Herder.

In het protestantisme wordt catechese ook catechisatie genoemd. De leer van deze Kerken is te vinden in de Bijbel waarvan de boodschap in de prediking naar voren wordt gebracht. De catechese is naast de prediking ook een manier om de leer van de Kerk over te dragen, een overdracht die veelal wordt gegeven aan kleinere groepen van 10 tot circa 30 jongeren van de gemeente.