Carlos Garnett

Garnett groeide op in Panama, waar hij voornamelijk actief was als een calypso-muzikant. In 1962 ging hij naar New York en trad hij op met verschillende rockbands. In 1968 speelde hij met Freddie Hubbard, in 1969/70 met Art Blakey en zijn Jazz Messengers. Na zijn samenwerking met Charles Mingus in 1970 was hij betrokken bij het album Black Unity van Pharoah Sanders. In 1972 richtte hij "Universal Black Force" op. Zijn samenwerking met Miles Davis (op diens albums On the Corner, 1972 en Get Up with It, 1974) werd bepalend voor zijn muzikale carrière. Met Davis ontmoette hij gitarist Reggie Lucas, die meewerkte aan Garnetts debuutalbum Black Love, een "mix van avant-gardejazz en elektronica. Zijn volgende albums Fire en Journey to Enlightenment worden ook als energiek beschouwd. Andere albums worden als minder spectaculair beschouwd. Hij werkte ook met Jack McDuff, Andrew Hill, Gary Bartz en Norman Connors (1972 tot 1975). Tijdens de jaren 1980 was hij grotendeels inactief als muzikant. In 1991 begon hij aan zijn comeback. In 1996 verschenen Fuego en Mi Alma op HighNote Records, wat volgens Scott Yanow zijn beste album tot nu toe is.

• 1974: Black Love met James Mtume, Billy Hart, Onaje Allan Gumbs, Charles Sullivan, Reggie Lucas, Dee Dee Bridgewater, Norman Connors, Guilherme Franco, Ayodele Jenkins, Mauricio Smith, Buster Williams, Carlos Chambers
• 1974: Journey to Enlightenment met Charles Pulliam, Neil Clarke, Howard King
• 1974-1977: Fire met Kenny Kirkland, Reggie Lucas, Neil Clark, Wayne Cobham, Angel Fernandez, Anthony Jackson, Howard King, Charles Pulliam
• 1996: Fuego En Mi Alma met Neil Clarke, Brad Jones, Carlton Holmes, Shingo Okudaira
• 1999: Under Nubian Skies met Carlton Holmes, Russell Gunn, Shingo Okudaira
• 2001: Moon Shadow met Robert Trowers, Neil Clarke, Alvin Flythe, Derrick Gardner, Carlton Holmes, Shingo Okudaira