Captal de Buch

De titel captal de Buch, later ook als "Captal de Buché" geschreven, werd door een feodale heer van Buch in de Franse streek Gascogne gedragen. De oorsprong van de titel is het Latijnse woord "capitalis" (eerste, voornaamste) of "capitales domini" (eerste heer) en de titel captal werd door vier heren, die van Trene, Puychagut, Epernon and Buch gedragen.

De eerste "Capta de Buch" was de in 1274 gestorven Pierre Amanieu de Bordeaux. Hij liet geen wettige erfgenamen na en de titel vererfde op een neef. Daarna werd de titel meer dan vijf eeuwen doorgegeven.[1]

Het territorium lag in de streek rond het Bassin d'Arcachon en de stad Le Teich. Het gebied wordt nog steeds het Pays de Buch genoemd.

De voornaamste van de heren de Buch was kleinzoon Jean III de Grailly, captal de Buch (1343-1377). Deze vocht aan Engelse zijde in de Slag bij Poitiers (1356) en leidde daar de beslissende cavalerie-charge. Jean Froissart noemt hem in zijn kronieken van de Honderdjarige Oorlog een ideaal van ridderlijkheid. De captal speelde ook een rol in het neerslaan van de Jacquerie en de anarchie die in 1358 in Frankrijk heerste. Dat kon de captal doen omdat er een wapenstilstand tussen Frankrijk en Engeland was gesloten. De captal was toenertijd in Engelse dienst.[2]

De titel was feodaal en deze kon dan ook worden overgedragen en verkocht. De laatste captal de Buch was François Amanieu de Ruat. Hij stierf in 1803.