Kamp (toponiem)

In de middeleeuwen werd hiermee vaak een goed aangeduid, dat meestal bestond uit een of meerdere panden en omliggend terrein, veelal ook akkers, en vaak te midden van woeste grond, die gewoonlijk uit bos- of heidegebied bestond.

In de Tweede Wereldoorlog werd de benaming concentratiekamp veelvuldig gebruikt voor plaatsen waar de joden te werk werden gesteld. In Nederland zijn de bekendste voorbeelden Kamp Vught en Kamp Westerbork. Ook nu nog wordt het woord kamp eveneens gebruikt voor een legerplaats, gebruikelijk met de plaatsnaam als achtervoegsel. Zo was recent Kamp Holland in Afghanistan de naam van de Nederlandse legerbasis in Uruzgan.

In de latijnse vorm wordt campus tegenwoordig ook gebruikt als aanduiding van een universiteitsterrein. Dit concept stamt uit de Verenigde Staten, waarbij alle gebouwen van een universiteit op hetzelfde terrein zijn gebouwd. Vaak is er dan aandacht gegeven aan een indeling in natuurlijke omgeving.

Daarnaast kent men het begrip voor een woonwagenkamp, een vluchtelingenkamp en dergelijke. De Molukkers die omstreeks 1950 naar Nederland kwamen, werden oorspronkelijk opgevangen in een zogeheten Ambonezenkamp, meestal gesitueerd in een voormalig militair kampement. Ook kamperen, een camping en soortgelijke woorden zijn op dit begrip terug te voeren. Het betreft dan een provisorische verblijfplaats.

Zie ook: -rode.