Bush Tetras

De Bush Tetras werden geformeerd in 1979 en werden al snel geconsolideerd met een bezetting van Cynthia Sley (zang), Pat Place (gitaar), Laura Kennedy (bas) en Dee Pop (drums). zanger Adele Bertei en gitarist Jimmy Joe Uliana waren kortstondig vroege leden. Place was eerder de oorspronkelijk gitarist en een van de oprichters van de no waveband The Contortions, hoewel het Tetras-geluid minder hectisch en onsamenhangend was en ze waren ook verschenen in sommige films van Vivienne Dick. De debuut-7" ep Too Many Creeps werd uitgebracht in 1980 bij 99 Records. Het bereikte #57 op de playlist van de Billboard-club chart. Het vervolg Things That Go Boom in the Night werd in 1981 uitgegeven door Fetish Records en en plaatste zich op #43 in de Britse Indie chart. De 12" ep Rituals, geproduceerd door Topper Headon of The Clash en inclusief de populaire Can't Be Funky werd uitgebracht in 1981 door Fetish Records in het Verenigd Koninkrijk en door Stiff Records in de Verenigde Staten. Het bereikte #32 in de clubchart van de Billboard.

Twee live nummers (een cover van Cold Turkey en Punch Drunk van John Lennon) verschenen op de Stiff Records-compilatie Start Swimming uit 1981, waarin een one-night showcase van New York-bands (ook inclusief The Bongos, The Raybeats en The dB's) werd gedocumenteerd ) in de Rainbow in Londen op 20 februari 1981. Een andere live release, de cassette-only Wild Things (1983), werd uitgegeven door ROIR.

Kennedy en Pop vertrokken in 1983, kort vervangen door bassist Bob Albertson en drummer Don Christensen, maar de band brak al snel uit elkaar. ROIR bracht in 1989 een postume verzameling met alleen cassettes uit, Better Late Than Never (Original Studio Recordings 1980-1983).

De oorspronkelijke bezetting van Bush Tetras werd in 1995 hervormd en bracht in 1997 het album Beauty Lies uit. Twee andere compilaties werden ook uitgegeven, een cd-versie van Better Late Than Never opnieuw getiteld Boom in the Night (Original Studio Recordings 1980-1983) in 1995 en Previously Released Recordings in 1996. In 1998 namen ze het album Happy op met producer Don Fleming voor Mercury Records, maar het werd opgeschort toen Mercury Records werd verkocht (het album werd uiteindelijk in 2012 uitgebracht door ROIR). In 2005 voegden ze bassist Julia Murphy toe en hervatten ze het optreden in New York. In de zomer van 2006 toerden ze door Europa.

Oorspronkelijke bassist Kennedy overleed op 14 november 2011, na een lange strijd tegen leverziekte. In februari 2013 verving Cindy Rickmond (voorheen van Cheap Perfume, Grayson Hugh, Church of Betty en Unknown Gender) kort Murphy als bassist van de band. Begin 2016 voegde Val Opielski (voorheen van Krakatoa, Walking Hellos, PSXO en 1000 Yard Stare) zich bij de band op bas. In 2018 brachten ze de ep Take the Fall uit bij Wharf Cat Records.

Na het eerste uiteenvallen van de band sloot Sley zich aan bij Ivan Julian van Richard Hell & the Voidoids om Lovelies te vormen. Ze brachten het percussief postpunkalbum Mad Orphan (109 Records) uit in 1988. In 2008 vormde ze Command V met Pat Irwin (van The Raybeats en de The B-52's) en Rachel Dengiz. Ze brachten een titelloos album uit in 2012 bij Mush Records.

Drummer Dee Pop treedt ook op met de improviserende jazzbands Radio I-Ching en Freedomland en heeft opgetreden of opgenomen met rock-georiënteerde bands en artiesten als Floor Kiss, Immaculate Hearts, The Shams, Black Flies, John Sinclair, Jayne County, The Amazing Cherubs, Fur, Michael Karoli (Can), Richard Lloyd, James Chance, The Slits, Odetta, Gary Lucas, Bobby Radcliff, Patti Palladin, Darlene Love, Andy Shernoff, The Waldos, Nona Hendryx, Band of Outsiders, Lenny Kaye, Jahn Xavier en The Gun Club. Hij trad ook op met de jazzmuzikanten Eddie Gale, Roy Campbell jr., Marc Ribot, Mark Helias, Dick Griffin, Billy Bang, Borah Bergman en Hanuman Sextet.