Iggy Pop

Osterberg groeide op in een woonwagenkamp nabij Ann Arbor in Michigan. Zijn ouders waren conservatieve christenen.[2] In de jaren 60 speelde hij als drummer in de bandjes The Iguanas en The Prime Movers. In 1967 richtte hij met gitarist Ron Asheton, drummer Scott Asheton en bassist Dave Alexander The Psychedelic Stooges op, later verkort tot The Stooges. Rond deze tijd nam hij de podiumnaam Iggy Pop aan. Hun gelijknamige debuutalbum verscheen in 1969, gevolgd door Fun house in 1970. Beide albums kenden tegenvallende verkoopcijfers. Nadat hun platencontract met Elektra werd opgezegd hield de groep het voor gezien.[1]

In deze periode raakte Pop bevriend met David Bowie, die hem overtuigde om The Stooges nieuw leven in te blazen. Met de nieuwe gitarist James Williamson en Bowie als producent nam de groep het agressieve album Raw power op. Ook dit album was geen commercieel succes en de groep werd opnieuw opgeheven.[1]

Bowie nam hem mee op tournee en in 1976 gingen ze samen in Berlijn wonen, waar de punkbeweging net op gang was gekomen. Pas in deze periode kregen The Stooges als protopunkband echt erkenning voor hun muziek. De invloed die zij hadden op de Duitse rockscene was dan ook sterk voelbaar.

Bowie besloot Pop onder zijn hoede te nemen en hem als producent te helpen met zijn solo-carrière. Dit resulteerde in twee albums: The idiot en Lust for life (beide uit 1977). Vervolgens zou Bowie acht maanden lang functioneren als toetsenist en achtergrondzanger in Pops nieuwe band The Iguanas.

The Stooges traden vanaf 2003 weer op in verschillende samenstellingen. In oktober 2006 startte de groep met opnames voor het eerste Stooges-album sinds dertig jaar. Het album verscheen in maart 2007 met de titel The weirdness. Het volgende album, Ready to die, verscheen in 2013. In 2016 zei gitarist James Williamson dat The Stooges geen toekomst meer had.[3]

In 2016 verscheen in samenwerking met Josh Homme het soloalbum Post pop depression. Volgens Pop zou dit waarschijnlijk zijn laatste album worden.[4]. In 2018 verscheen echter de EP "Tea-time Dub Encounters", in samenwerking met Underworld, met 4 tracks.

Er wordt wel gezegd dat Pop het stagediven heeft uitgevonden. Op 13 juni 1970 werden er op het Cincinnati-festival, tijdens de nummers Tv eye en 1970, beelden gemaakt waarop te zien is hoe Pop het publiek induikt en het publiek hem op armen draagt, waarop hij zijn lichaam besmeurt met pindakaas.[5] In 2013 gaf hij aan te willen stoppen met stagediven, vanwege de vele blessures die hij eraan overhield.[6]

Iggy Pop speelde rollen in onder andere Tank Girl, Coffee and Cigarettes, Cry-Baby, Dead Man en Suck. Hij speelt ook een rol in diverse muziekdocumentaires, waaronder de Stooges-documentaire Gimme Danger van Jim Jarmusch en de documentaire To Stay Alive: A Method. Pop is verteller in de rol van Nothing in de documentairefilm In Praise of Nothing (2017). Een van de bekendste films waar zijn nummer Lust For Life te horen is, was Trainspotting.

Pop is driemaal getrouwd geweest; in 1968 (voor twee weken) met Wendy Weissberg, van 1984 tot 1998 met de Japanse Suchi Asano en vanaf 2008 met Nina Alu.[2] In 1969 [7]werd hij vader van een zoon, Eric Benson. [8]