Buraq

Buraq of Burak (Arabisch:'البُراق' al-Buraaq) is het dier dat Mohammed in één nacht van Mekka naar Jeruzalem en de Hemel bracht, de zogenaamde Nachtreis. Soera De Nachtreis maakt toespelingen op deze reizen, maar de Koran noemt het dier Buraq niet.

Mogolse afbeelding uit de 17e eeuw van Buraq

Een Hadith beschrijft Buraq als volgt: ... een wit en lang dier, groter dan een ezel, maar kleiner dan een muilezel, dat zijn hoeven met een afstand gelijk aan het gezichtsveld verplaatste.

Op een nacht verscheen Djibriel aan Mohammed. Mohammed mocht in die nacht Buraq bestijgen om zo met Djibriel naar Jeruzalem te gaan. Daar aangekomen bond Mohammed Buraq met een touw vast aan een ring in de Westmuur. Na een gezamenlijke salat te hebben verricht met enkele profeten, besteeg Mohammed het dier weer en steeg op ten Hemel, alwaar hij door zeven Hemelen reisde.

Veelal wordt de Nachtreis van Mohammed als symbolisch gezien en zou hij de reis niet fysiek, maar geestelijk hebben gemaakt, zoals ook Aïsha eens gezegd zou hebben.

In literatuur en kunst wordt Buraq vaak voorgesteld als een dier met het gezicht van een vrouw, of een schepsel dat deels adelaar en deels paard is. Er wordt ook gezegd dat Buraq een staart had van een os, dat zijn manen uit parels gemaakt waren en zijn oren uit smaragd. Verder glinsterden zijn ogen als de planeet Venus en tussen zijn ogen stond Er is geen andere god dan Allah en Mohammed is de Gezant van Allah. Daarnaast zou het ook verstandelijke vermogens hebben gehad. Ook zou het dier alleen door profeten bereden zijn.