Bruxelles (lied)
Bruxelles is een lied van Jacques Brel uit 1962, over het Brussel ten tijde van het zogeheten belle époque. Het lied is geschreven in de Franse taal.
Het lied maakt onderdeel uit van het album Les Bourgeois (De burgerij) waarin stevige kritiek op het hedonisme, de oppervlakkigheid en de onverschilligheid van deze maatschappelijke klasse wordt geleverd.
Analyse
Het lied is grotendeels vrolijk en zorgeloos van toon, terwijl de dreiging van de Eerste Wereldoorlog steeds heftiger wordt, maar: Il pensait pas, elle pensait rien. Aan het eind wordt de oorlog even expliciet genoemd: Il attendait la guerre / Elle attendait mon père. Il is hier de grootvader van de zanger, elle zijn grootmoeder.
Het "bruisende" karakter van het Brussel van die tijd wordt sprekend weergegeven door het zelfverzonnen werkwoord bruxeller: C'était au temps où Bruxelles bruxellait. Opmerkelijk is verder dat er in het lied sprake is van een Place Sainte-Justine, terwijl een plein met een dergelijke naam in Brussel niet te vinden is, hoewel veel toeristen er de weg naar schijnen te vragen.
Covers
Het lied werd in 1970 door Liesbeth List in het Nederlands gecoverd als Brussel was toen nog een bruisende stad.
Jean Vallée en The Michel Herr Trio hun versie is te horen op het verzamelalbum I Love French Chanson (Simplo Music, 2016)
| Bronnen, noten en/of referenties |