Basterdsuiker

Basterdsuiker, ook wel bastaardsuiker genoemd, en de bruine variant in Nederland ook bruine suiker en in België cassonade[1], wordt gemaakt door aan fijngemalen, witte, geraffineerde suiker een oplossing van invertsuiker toe te voegen. Aan het mengsel kan ook melasse en karamel worden toegevoegd. De karamel geeft de basterdsuiker ook wat meer smaak en een bruine kleur. Er is keus uit witte, gele (lichtbruine) en bruine basterdsuiker. De naam duidt er op dat vroeger rietsuiker van mindere kwaliteit werd opgepept met melasse en andere ingrediënten om tot een verkoopbaar product te komen. Basterdsuiker is op een koele en droge plaats lang houdbaar.

Bruinesuikerkristallen

Bruine en gele basterdsuiker

Basterdsuiker bevat meer water dan kristalsuiker. Door het hogere vochtgehalte klontert dit type suiker vrij snel. Als het opdroogt worden de klonten ook hard. Door het hoge vochtgehalte en de fijnere korrel lost basterdsuiker daarentegen ook sneller op. Het wordt dan ook vaak voor het bakken van taart gebruikt, omdat er door de fijnere structuur en het vocht een homogener gebak ontstaat.

Door bruine in plaats van witte suiker te gebruiken in bijvoorbeeld gebak krijgt het gebak een bruinere kleur. Speculaas bevat bruine suiker, omdat het anders een vrij bleke kleur krijgt.

In 2013 werd basterdsuiker op een lijst van beschermde Europese landbouwproducten gezet, met als kwalificatie "gegarandeerde traditionele specialiteit"[2]

Sommige (licht)bruine suikers worden verkocht onder de naam demerara of turbinado. Deze suikers zijn gekristalliseerd uit gedeeltelijk verdampt sap van suikerriet.[3][4]