Broederschap en Eenheid in de Politiek

Op de website van de partij valt te lezen over de partijvisie: “BEP heeft thans een nationale politieke visie, waarin de ontwikkeling van elke Surinamer centraal staat, doch waarin ruimte wordt geschapen voor het realiseren van een sociaal-economische inhaalslag door de jarenlang verwaarloosde Marron- en Inheemse gemeenschappen.”[1] Er worden dan ook in De Nationale Assemblée (DNA) door de BEP, maar ook door de ABOP, relatief veel aandacht gevraagd voor de binnenlanden. De achterban van BEP is overwegend Marron en christelijk.

Jarenlang heeft Caprino Alendy de partijleidersfunctie vervuld. Sinds de jaren 1970 is Alendy als bestuurder betrokken bij de BEP. In de afgelopen periode, sinds de verkiezingen van 2010, zat hij niet in DNA, waardoor zijn partij uiteen gespeeld kon worden. De partijleiding en de DNA-fractie zijn intens verdeeld gebleken over de koers van de partij.

Celsius Waterberg was sinds september 2012 de nieuwe voorzitter van BEP. Hij wil bij de volgende verkiezingen van 2015 de BEP niet laten meedoen in de A-Combinatie. Statistisch gezien heeft de BEP meer stemmen gehaald dan de ABOP.[2] Uiteindelijk werd gekozen voor een samenwerking in de V7.[3]

Op 3 februari 2018 werden er herverkiezingen voor het voorzitterschap van de BEP gehouden. Ronny Asabina won deze met 124 stemmen voor en 71 tegen en nam de leiding van Waterberg over.[4]

De fractie onder leiding van Ronny Asabina hebben niet voor de Amnestiewet 2012 gestemd, waardoor de Mega Combinatie, onder aanvoering van Ricardo Panka, de BEP niet meer ziet als de coalitie, maar als oppositie. Asabina is daarom sinds april 2012 niet meer de voorzitter van een vaste departementale commissie. Ook Rudolf Zeeman is als DNA-lid van de BEP in de spreekwoordelijke oppositiebanken geplaatst. Diana Pokie en Waldie Ajaiso zijn uit de BEP-fractie.[5] BEP liet beide Assemblée-leden hierop door het Centraal Hoofdstembureau terugroepen op grond van de Terugroepwet (Wet Beëindiging Lidmaatschap DNA). Pokie en Adjiaso lieten de beslissing vervolgens aan de rechter. Die besliste in september dat de lidmaatschappen van de BEP en De Nationale Assemblée geheractiveerd dienden te worden.[6][7]

Na de kabinetsherschikking (een reshuffling genoemd), als gevolg van de stemming over de Amnestiewet 2012, zijn onder meer twee BEP-ministers (Linus Diko van Regionale Ontwikkeling en Celsius Waterberg van Volksgezondheid) door president Bouterse de laan uitgestuurd. Diko is tevens geroyeerd uit de partij. Diko werd als minister van Regionale Ontwikkeling opgevolgd door Ramon Abrahams (NDP), ex-militair en tevens verdachte in de Decembermoorden, die voor de inheemsen en Marrons van betekenis moet zijn. Als minister van Volksgezondheid werd de niet-partijgebonden Michel Blokland geïnstalleerd.